W poprzednim odcinku dotarliśmy do linii kolejowej Katowice - Kraków. W tym odcinku na początku ruszymy w kierunku wschodnim trzymając się jej osi a następnie na południe w kierunku przejścia pod linia kolejową do Chrzanowa, czyli tam, gdzie dobija do niej leśne przedłużenie ulicy Tuwima. Jest to trasa oznaczona na mapie firmy Compass kolorem ciemnoniebieskim.



W miejscu, gdzie zbliżyliśmy się do linii kolejowej rozciąga się teren podmokły z płatem trzciny pospolitej - Phragmites australis.



Poprzedza go skupisko z trzcinnikiem piaskowym - Calamagrostis epigeios nieco ubarwionym wyką ptasią - Vicia cracca.



Jest tutaj także pasternak zwyczajny - Pastinaca sativa.



Skrajem tego pasa rosną drzewa i jak widać jest tutaj zarówno brzoza brodawkowata - Betula pendula jak i sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.



Droga biegnąca na wschód jest bardzo dobra, oczywiście jak na tę okolicę.



Na poboczu zobaczymy sporo ostrożnia polnego - Cirsium arvense.



Po przejściu kilkudziesięciu metrów odbijamy w las.



Niemalże na starcie natrafiamy na kruszynę pospolitą - Frangula alnus.



Są tez pierwsze kruszczyki szerokolistne, aczkolwiek niektóre z nich skrywają się w zielonym tłumie. Między innymi tworzy go wilczomlecz sosnka.









Po chwili natrafiamy na drogę biegnącą wzdłuż linii energetycznej.



W pobliskim borze także znajdujemy kruszczyki szerokolistne - Epipactis helleborine.



W tym momencie zdecydowanie ruszamy na południe wybierając teren pod tą linią energetyczną.





Gdzieś tam za obniżeniem terenu snuły się dymy. Atmosfera była nieprzyjemna, ponieważ ktoś opalał tam kable.



Bliżej linii kolejowej do Chrzanowa w przecince pojawiają się młode drzewa.





Teren jest piaszczysty, a piasek jak widać pozyskiwany dla celów budowlanych.



Pobliski las, ewidentnie gospodarczy ma charakter zbliżony do boru świeżego.



Tym nie mniej bez trudu natrafimy tutaj na kolejne kruszczyki szerokolistne - Epipactis helleborine.



Towarzyszy im między innymi kruszyna pospolita - Frangula alnus.



Na części piaszczystego podłoża pojawiła się strzęplica - Koeleria glauca.



Towarzyszyły jej chrobotki - Cladonia.





Całość jako tako ożywiał goździk kartuzek - Dianthus carthusianorum.



Pojawiła się tutaj także wierzba piaskowa - Salix arenaria.



W innym miejscu większym płatem rozścielił się skalniczek siwy - dawniej Rhacomitrium canescens.



Oczywiście storczyki a szczególnie kruszczyki pojawiają się nader często. Tutaj jest to Epipactis atrorubens.



Co pewien czas drzewostan zagęszcza się. Dominuje brzoza brodawkowata - Betula pendula. Jak widać jest jeszcze robinia akacjowa - Robinia pseudoacacia.



Nieco dalej natrafiamy na wyraźne obniżenie terenu. Nie wiem, ale chyba była tutaj jakaś piaskownia.



A na dnie wyrobiska, względnie obniżenia usadowił się skrzyp zimowy - Equisetum hiemale.







Prawdę powiedziawszy przypomina w tym miejscu łan trawy. Dlatego nie mogłem się powstrzymać przed tak obfitą sesją zdjęciową.





Do przejścia pod torami zostało jeszcze kilkadziesiąt metrów, ale to pokażę w kolejnym odcinku.