Czas ruszać dalej. Teraz pokręcimy się po trójkącie leżącym pomiędzy liniami kolejowymi a rzeką Wodną. Na początku trasa oznaczona kolorem czerwonym. Wpierw pójdziemy w przybliżeniu jej środkiem na południe a potem trzymając się bliżej rzeki ruszymy na północ.



W pierwszej chwili widzimy, że w drzewostanie dominują topola osika - Populus tremula oraz brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Pod nogami ściele się posłonek rozesłany - Helianthemum nummularium.



Jest też zawciąg pospolity - Armeria maritima ssp. elongata, któremu towarzyszy krwiściąg większy - Sanguisorba officinalis.



Z krzewów dominuje wierzba rokita - Salix rosmarinifolia.



Lokalnie mamy spore trawiaste przestrzenie. Tutaj dominuje trzęślica modra - Molinia coerulea z domieszką trzcinnika piaskowego - Calamagrostis epigeios.



Zielony tłum nieznacznie ożywia typowy chaber łąkowy - Centaurea jacea.





Pierwszą rośliną chronioną okazała się być kruszyna pospolita - Frangula alnus.





Bardziej na południe trzęślica modra - Molinia coerulea występuje w większej ilości.



Jak mi się wydaje pojawia się tutaj także wierzba piaskowa - Salix arenaria.



Bliżej rzeki drzewostan i krzewy gęstnieją. Oto kolejna kruszyna pospolita - Frangula alnus.



Jest też kozłek lekarski - Valeriana officinalis.



Jak widać zaczyna się dominacja brzozy brodawkowatej - Betula pendula.



A to rzeka Wodna, która tutaj płynie w głębokim piaszczystym kanionie.



Woda jest prawie czysta.



Oddaliwszy się od rzeki natrafiliśmy na ślad aktywności nieustraszonych poszukiwaczy kabli.



Czas jednak na pierwsze wielkie odkrycie. Oto dość obfite jak na tę okolicę stanowisko niezbyt olbrzymiej purchawicy olbrzymiej - Langermania gigantea. Są owocniki świeże i zejściowe. W sumie naliczyliśmy co najmniej 18 kul.









Zaczynamy wracać. Ponownie mamy łączkę z dominacją trzęślicy modrej - Molinia coerulea.



Są też fragmenty z trzcinnikiem piaskowym - Calamagrostis epigeios.





Zauważam także obecność sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris.



Ponownie stajemy nad rzeką Wodną. Tak wygląda kolejny odcinek jej wielkiego kanionu.



Skręcamy teraz w kierunku leśnego przedłużenia ulicy Tuwima. Te instalacje wyraźnie zostały utworzone przed pierwszym lipca tego roku.





A to już odcinek drogi i biegnącej wzdłuż niej linii energetycznej.



Rozglądając się po poboczu znajdujemy pierwszego dla tej okolicy storczyka, którym jest kruszczyk szerokolistny - Epipactis helleborina.



Tuż obok pojawił się kruszczyk rdzawoczerwony - Epipactis atrorubens.





W zaroślach znajduje się winobluszcz. Prawdopodobnie jest to Parthenocissus inserta.



Dalszą wędrówkę będziemy kontynuować w osi tej drogi, ze szczególnym uwzględnieniem przecinki pod linią energetyczną.