Drugą wycieczką, na którą załapałem się podczas 56 zjazdu PTB był Spacer po Kortowie. Zdecydowałem się nań między innymi dlatego, że w zbiorach Muzeum w Chrzanowie znajduje się część zielnika Longina Olesińskiego. A zielniku dominuje Warmia i Mazury ze szczególnym uwzględnieniem Kortowa. Zatem dobrze było poznać te miejsca w towarzystwie "tubylców". Zaczynamy od skrzyżowania ulicy Benedykta Dybowskiego z ulicą Michała Oczapowskiego. Oglądamy nowoczesny gmach biblioteki.



Zanim pójdziemy dalej pozwolę sobie przytoczyć opinię zasłyszaną w holu Centrum Kongresowego. Dwu panów wymieniało między sobą uwagi. Sens dyskusji był taki: Architektura ciekawa, niemalże futurystyczna, ale niepraktyczna. Kto w ogóle pozwala coś takiego stawiać, skoro latem tracimy mnóstwo energii na to, aby ją schłodzić zaś zimą na to aby ją ogrzać.
Ale czas na botanizowanie. Na początku kosodrzewina - Pinus mughus oraz trzmielina Fortunea - Euonymys fortunei.





Pomiędzy to towarzystwo zaplatał się czosnek. Podejrzewam, że to Allium vineale.





Nazwy tej krzewinki jakoś nie mogłem się doszukać. Podejrzewam rodzaj Erica. Nie wykluczam rodzaju Empetrum.



Zbliżając się do stadionu mijamy topolę włoską - Populus nigra var. Italica.





Jednakże najbardziej intrygująca była ta topola. Nikt na pierwszy rzut oka nie był w stanie powiedzieć co to jest, a szło botaników wielu.



Zwisające owalne na przekroju gałązki. Brak listewek. Charakterystyczne liście. W chwili obecnej jestem przekonany, ale nie na 100%, że jest to topola balsamiczna - Populus balsamifera "Tristis". Takson nie figuruje ani u Senety ani w dziele Laubgeholzen.



Oto zbliżenia jej liści oraz gałązek.









Następnie mijamy cmentarz.



Kolejną osobliwością dendrologiczną, ale bez przesady był sumak odurzający - Rhus typhina w odmianie Dissecta.





Wkraczając pomiędzy budynki mijamy trawnik z łanem babki średniej - Plantago media. Tutaj sprawia wrażenie gatunku synantropijnego. W okolicy Chrzanowa nie tworzy tak zwartych łanów na siedliskach antropogenicznych.



Bardzo ważną osobliwością dendrologiczną jest to drzewo.



Na początku wydawało mi się, że to ajlant ale dość szybko zreflektowałem się. Oto orzech czarny - Juglans nigra, największy spośród znanych mi osobiście. Do tej pory drzewo tego gatunku widziałem jedynie w Raciborzu.









Ponadto był tam okazały cis pospolity - Taxus baccata.





Jest też żywotnik zachodni - Thuja occidentalis.



Teraz wkraczamy na Plac Łódzki.





W jego narożniku widzimy typowy sumak odurzający - Rhus typhina.





Teraz skręcamy do lasu i podążamy w kierunku południowo-wschodniego brzegu Jeziora Kortowskiego.



Występujące na tym drzewie porosty omówiłem metodą pół żartem, pól serio.



Mijamy kolejne miejsca, także te, które upamiętniają ważne wydarzenia.





Jesteśmy już w lesie.



W jego runie dominuje podagrycznik pospolity - Aegopodium podagraria. Także tutaj pozwoliłem sobie omówić ten gatunek oraz występujące na nim grzyby pasożytnicze.



Blisko molo rośnie charakterystyczna wierzba krucha - Salix fragilis zwana z racji kształtu "Dziewicą Kortowską".





Na chwilę zatrzymaliśmy się na molo.



Potem ruszyliśmy w kierunku miejsca, gdzie wciąż trwa Eksperyment Kortowski.