W drugim odcinku tego serialu przekroczymy granicę pomiędzy gminą Babice a gminą Chrzanów. Teraz przede wszystkim zwiedzimy przełęcz pomiędzy wzgórzami Grodzisko Małe a Grodzisko Wielkie. Na mapie firmy Compass jest to krótki odcinek oznaczony kolorem żółtym.



Na początku kapliczka p.w. św. Rozalii. Za nią w tle znajduje się wzgórze Grodzisko Małe. Kapliczkę ocienia okazała robinia akacjowa - Robinia pseudoacacia.





Przy ścieżce wiodącej w kierunku Grodziska Wielkiego spotykamy czartawę pospolitą - Circaea lutetiana.





Była tam też głowienka wielkokwiatowa - Prunella grandiflora.



Sporą domieszkę w przydrożnych zaroślach stanowiły pokrzywy zwyczajne - Urtica dioica.



Dziki bez czarny - Sambucus nigra miał już zawiązane owoce.



Leśny odcinek ścieżki jest bardzo szeroki.



Z ciekawszych gatunków spotkamy tutaj szałwię lepką - Salvia glutinosa.



Jest i dzwonek pokrzywolistny - Campanula trachelium.





Oto gatunek w miarę częsty w tej okolicy, czyli świerząbek korzenny - Chaerophyllum aromaticum.



Jeszcze kilkanaście lat temu część przełęczy od strony Grodziska Wielkiego była otwartą trawiastą przestrzenią. Teraz wygląda to tak.



Gatunkiem z tamtego tłumu, na który zwróciłem uwagę była po prostu lebiodka pospolita - Origanum vulgare.



Nader liczny jest chaber driakiewnik - Centaurea scabiosa. W ubiegłym wieku znajdowałem tutaj okazy tego gatunku porażone przez zarazę wielką - Orobanche maior. Według Renaty Piwowarczyk okazy z mojego zielnika to Orobanche maior s. str.





Przeszukaliśmy tę łąkę dokładnie. Teraz nie było ani jednej zarazy.



Spoglądamy w kierunku południowo-zachodnim. Zza drzew wyłania się skraj wzgórza Bukowica.





Kiedyś patrząc na zachód widać było kawałek Libiąża. Teraz mamy zarastającą murawę. Po prawej stronie znajduje się skraj Grodziska Wielkiego.



Pomiędzy trawami znaleźliśmy posłonek rozesłany - Helianthemum nummularium



Te białe baldaszki to gorysz pagórkowy - Peucedanum oreoselinum. Trawa to kłosownica pierzasta - Brachypodium pinnatum.



Przełęcz po prostu zarasta.



Za to wnętrze lasu, jak to w buczynie jest wolne o krzewów oraz wysokiego runa. Tak z tej perspektywy wygląda szczyt Grodziska wielkiego. Od tej chwili znajdujemy się zdecydowanie na terytorium Chrzanowa Pogorzyc.



Tutaj barwnym akcentem był dzwonek brzoskwiniolistny - Campanula persicifolia.



Obchodzimy wzgórze od strony wschodniej.



Przy drodze znajdujemy łany konwalii majowej - Convallaria majalis.



Buczyna jak zwykle jest zachwycająca.



Nad równiną po której się poruszamy dominuje cypel szczytowej partii wzniesienia.



Cały czas ubolewaliśmy, że w porównaniu z okolicami Trzebini nie udało nam się do tej pory znaleźć ani jednego storczyka. I wreszcie niemalże pod koniec tego odcinka znaleźliśmy całkiem spore skupisko kruszczyka szerokolistnego - Epipactis helleborine.



Pomiędzy licznymi zielonymi osobnikami trafił się jeden albinos.



Kruszczyków - Epipactis było kilkanaście. Część jeszcze kwitła.