Ten ostatni z siedmiu odcinków serialu mógłby nosić jeszcze inne tytuły. Po prostu "Powrót do Podbuczyny", ale tak przecież nazywał się pierwszy odcinek tego serialu, więc nie można. Inny możliwy tytuł to "Północ, północny-wschód" odzwierciedlający realia wynikające z orientacji geograficznej. Mój wybór nawiązuje do rzeczywistości, która nie jest naniesiona na obecnie obowiązujące mapy. Ale to się zmieni, ponieważ właśnie zaczynam konsultować mapę powiatu chrzanowskiego dla firmy Compass.



Na razie znajdujemy się na zarastającym ugorze, gdzie rządzi orlica pospolita - Pteridium aquilinum.





Las, jest tuż przy pierwszych zabudowaniach osady.



Idziemy jego skrajem i podziwiamy napotkany dzwonek brzoskwiniolistny - Campanula persicifolia.







W lesie rządzi brzoza brodawkowata - Betula pendula.



I tutaj, niemalże na wejściu trafiają nam się kruszczyki szerokolistne - Epipactis helleborine. Oczywiście zawsze istnieje pewna doza niepewności, bo być może są to mieszańce z jego udziałem.









Poza nimi wśród krzewów pojawia się kalina koralowa - Viburnum opulus.



Z grzybów był tylko borowik ponury - Boletus luridus.





Warstwa krzewów jest tutaj bardzo gęsta. Rządzi w niej młoda lipa drobnolistna - Tilia cordata.









I tak wyszliśmy na skraj zabudowań.





Ale i tutaj trafiają nam się, oczywiście z pewną dozą niepewności, kruszczyki szerokolistne - Epipactis helleborine.



A teraz gałązka dorosłej lipy drobnolistnej - Tilia cordata, prawdopodobnie matki większości młodych drzewek w lesie, który przeszliśmy.





W dalszym ciągu zerkamy na las. Tutaj rolę lian pełni winobluszcz - Parthenocissus inserta.





Jest też większa ilość kaliny koralowej - Viburnum opulus.



Ale gęstwę stanowi po prostu lipa drobnolistna - Tilia cordata. Tak prezentuje się w zachodzącym słońcu w ujęciu plastycznym.



Na skraju zabudowań natrafiliśmy na sterany życiem jesion wyniosły - Fraxinus excelsior.







Minęliśmy jakieś ruiny.



Zerknęliśmy na nowe domy i na tym z powodu fatalnych warunków świetlnych skończyłem dokumentację fotograficzną. Potem przeszliśmy jeszcze skrajem właściwej, mapowej Podbuczyny aby w okolicy kapliczki zamknąć pętlę.