W ostatnim epizodzie wędrówki po Wąwozie Zbrza kamieni będzie nieco mniej. Teraz jest to odcinek oznaczony na mapie firmy Compass kolorem ciemnoniebieskim.



Zaczynamy od prawego brzegu doliny, gdzie znajduję stanowisko rzadkiej paproci. Jest to paprotnik kolczysty - Polystichum aculeatum.





W rzece pojawiają się kałuże wody. Jest także sporo kamieni będących kawałkami szarych dolomitów zbrzańskich.



To zdjęcie mogło by posłużyć jako ilustracja pocztówki promującej tę okolicę.



A pod nogami mam teraz kawałek czerwonej gliny naszpikowanej ostrokrawędzistymi kawałkami dolomitów. Zlepieńce o podobnej budowie znajduję w formacjach triasu.



Wąwóz Zbrza w dolnym odcinku jest bardzo mocno wcięty pomiędzy stok Czerwonej Góry a Zamczyska. Zarazem to przykład klasycznej V-kształtnej doliny.



Idąc dalej przekraczam kolejne progi z szarych dolomitów.



Pojawiają się także kamienie bardzo czarne. Te zazwyczaj są datowane na bardzo dolny karbon dolny.



Idę dość szybko dalej, poniekąd skazany na Zbrzę. Jak się można domyślić, wyjście na górę wymagałoby sporej dozy samozaparcia.



Podziwiam kolejne kawałki dolomitów. Zastanawiałem się, czy i jak można je będzie pozyskać, gdyby nie było możliwym wejście na teren kamieniołomu Dubie, gdzie takie same skały są celem eksploatacji.







I kolejny widok ogólny doliny.



Teraz płynąca tędy rzeka staje się konkretnym ciekiem.



Jak widać kamieniołom jest blisko.



Chociaż wody jest coraz więcej a i droga stosunkowo blisko zdecydowałem, że nie muszę wychodzić na prawy brzeg wąwozu.





Zresztą ten widok nie wymuszał takiego zachowania.



Przecież było bardzo malowniczo.



Dzięki kamieniom, po których przeskakiwałem nie umoczyłem się.





Dopiero teraz będąc znacznie bliżej kamieniołomu wyszedłem na brzeg,



W drodze do drogi musiałem pokonać taki stok.



Teraz z drogi patrzę na dolinę Wąwozu Zbrza.



Jest on naprawdę bardzo mocno wcięty w otaczające go podłoże zbudowane ze stosunkowo mocnych skał.



Ostatni etap to bardzo dobra droga.





Wkrótce opuszczam las i widzę część ściany obrzeżenia kamieniołomu.



Tak z tego miejsca wyglądało wyrobisko.



Aby opuścić dolinę Zbrzy, trzeba przejść wzdłuż ogrodzenia zakładu.



Po ominięciu budynków jeszcze raz zerknąłem w kierunku niecki wyrobiska.



Następnie przedstawiłem swoją sprawę z zakładzie, dowiedziałem się co powinienem zrobić. Na zakończenie transportem zakładowym zostałem podrzucony blisko głównej drogi, co ułatwiło mi powrót do Chrzanowa.