W końcowym etapie naszego spaceru ścigając się z nadciągającą burzą oraz zmrokiem ruszyliśmy w kierunku cywilizacji trasą oznaczoną kolorem fioletowym.



Ruszamy na wschód mijając taką samą gęstwinę co uprzednio.



W dalszym ciągu dominuje w niej podagrycznik pospolity - Aegopodium podagraria.



Pojawił się też czyściec leśny - Stachys sylvatica.



Okolica jest podmokła, tak jak to przystało na dno doliny. Wśród roślin zauważam sporą domieszkę ostrożnia warzywnego - Cirsium oleraceum.



Tutaj także biegnie kanał otoczony po brzegach młodnikiem z olszy czarnej - Alnus glutinosa.



Teraz na poboczu drogi rzuca nam się w oczy bylica pospolita - Artemisia vulgaris oraz ostrożeń polny - Cirsium arvense. Ten ostatni ma silnie pocięte, bardzo lakierowane liście.



Na wschód podążamy taką droga. Po jej południowej stronie znajduje się poręba.





Po drodze zauważamy na przykład koniczynę łąkową - Trifolium pratense.



Odcinek drogi wiodący w kierunku stawu z obu stron otacza zwarty drzewostan.





Z roślin chronionych zauważamy tylko kruszynę pospolitą - Frangula alnus. Towarzyszy jej skrzyp leśny - Equisetum sylvaticum.



Pojawiła się również wierzba biała - Salix alba.



Teraz skrzyp leśny - Equisetum sylvaticum jest głównym bohaterem.



A to już widok pożądanego przez nas stawu.





W szuwarach zdaje się dominować mozga trzcinowata - Phalaris arundinacea.



Jest tutaj koniczyna białoróżowa - Trifolium hybridum.



Na wodzie zabarwionej kwasami humusowymi widać rdestnicę pływającą - Potamogeton natans.



W otoczeniu pojawia się wierzba biała - Salix alba.



W szuwarach zobaczymy sitowie leśne - Scirpus sylvaticus.



W sumie nic nadzwyczajnego.



Oto trywialny ostrożeń błotny - Cirsium palustre.



Część gleby opanowały tutaj bakterie żelaziste.



Tedy wracamy. Jak widać coraz trudniej będzie o dobre zdjęcia.



Skręcamy na południe idąc w górę stoku pod kolejną linią energetyczną.



Na razie nie jesteśmy zainteresowani tym co znajduje się w lesie. Spieszymy pod górę.







Na szczycie odbijamy w prawo i znajdujemy pierwsze buławniki czerwone - Cephalanthera rubra. Ostatecznie to wschodni kraniec użytku ekologicznego "Podbuczyna".





W lesie coraz trudniej o dobre plany ogólne.



Za to w runie można się temu i owemu przyjrzeć. Oto kruszczyk szerokolistny - Epipactis helleborine.



Jest i wawrzynek wilczełyko - Daphe mezereum. Jak widać jest tutaj także spora domieszka przylaszczki pospolitej - Hepatica nobilis.



A to już buławnik mieczolistny - Cephalanthera longifolia.



Jest i zbliżenie przylaszczki pospolitej - Hepatica nobilis. Zaiste ten gatunek jest tutaj godny swojej nazwy.



Oto kolejne, raczej artystyczne widoki ogólne.







Po wyjściu z lasu czar i poetycki nastrój pryska.



Całość kończę w pobliżu charakterystycznej kapliczki.



Kiedyś ocieniał ją wiąz górski - Ulmus glabra. Teraz pozostał tylko pniak. Cóż dopadła go holenderska choroba.