W kolejnym odcinku będziemy się poruszać, tak jak to zaznaczyłem w tytule północną krawędzią lasu. Trasa została oznaczona kolorem jasnoniebieskim. Wbrew temu co sugeruje mapa w pierwszej, wschodniej części tej trasy nie ma już linii kolejowej albo bocznicy prowadzącej do byłej kopalni Siersza. Także ścieżki prowadzące do zaznaczonego we wschodniej części lasu stawu, a chcieliśmy do niego dotrzeć przede wszystkim, są nieczytelne. Dlatego poszliśmy tak jak poszliśmy.



Idąc ścieżką od razu orientujemy się, że jest ona dość podmokła. Świadczy o tym wystąpienie turzycy z grupy Carex flava. Oczywiście zebrałem okaz do zielnika i dopiero po badaniach okaże się co to jest naprawdę.



Wzdłuż drogi biegnie jakiś kanał.



Poza trzciną pospolitą - Phragmites australis roślinność jest taka sobie. Tutaj dominuje podagrycznik pospolity - Aegopodium podagraria.



Byłe torowisko to dzisiaj trawiasty trakt.



Na poboczu mijamy skupiska sadźca konopiastego - Eupatorium cannabinum.



W kanale stagnuje woda. Nad nią nachyla się lipa drobnolistna - Tilia cordata.



Idziemy dalej.



Na poboczu mijamy zielony tłum. W drzewostanie wyróżnia się robinia akacjowa - Robinia pseudoacacia.



A bliżej nas jest jastrun - Leucanthemum vulgare. Towarzyszy mu żmijowiec zwyczajny - Echium vulgare.



Ponadto było tutaj przymiotno białe - Erigeron annuus. Drzewem w tle jest olsza czarna - Alnus glutinosa.





Typowym obcym elementem jest tutaj śnieguliczka biała - Symphoricarpos albus.



Miejscowy ostrożeń polny - Cirsium arvense ma bardzo mocno pocięte blaszki liściowe,



A w kanale, który cały czas nam towarzyszy woda płynie. Do tej pory nie znaleźliśmy ani jednej rośliny chronionej. A to one są zasadniczym celem naszych wędrówek.





To drzewo oznaczyłem jako olszę szarą - Alnus incana.



Tuż obok była typowa olsza czarna - Alnus glutinosa.



Po pewnym czasie natrafiliśmy na prawie otwartą przestrzeń.



W tej okolicy nad kanałem wystąpiła wierzba biała - Salix alba.



Oto kolejna otwarta przestrzeń i towarzyszące jej gruzowisko.





Jest też kanał, którego brzegi opanował podagrycznik pospolity - Aegopodium podagraria.



Część tego terenu to zalesiana poręba.



Tutaj dominantę stanowi mocno sponiewierany dąb szypułkowy - Quercus robur.



Cały czas wędrujemy przez zalesianą porębę.



W drzewostanie pojawia się odmiana klonu jaworu - Acer pseudoplatanus o czerwonych liściach.



Bór przez który idziemy jest bardzo mieszany.



I tak zbliżyliśmy się do ulicy Grunwaldzkiej.



Teraz idziemy przez pewien czas równolegle do niej. Typ lasu nie zmienia się. Roślin chronionych brak.



Skręcamy na południowy-zachód. W tej gęstwinie pod krzewem dzikiego bzu czarnego - Sambucus nigra skrywa się kanał. W tle widać nawłoć kanadyjską - Solidago canadensis a na pierwszym planie podagrycznik pospolity - Aegopodium podagraria.



W gęstwie nad kanałem dominuje olsza czarna - Alnus glutinosa.





Idziemy dalej.



Nad drogą biegnie linia energetyczna. Robi się coraz ciemniej.





Teraz rozstajemy się linią energetyczną.



Na poboczu drogi znajdujemy łan orlicy pospolitej - Pteridium aquilinum.





Na tym tle bardzo wyróżnia się ciemnozielony świerk pospolity - Picea abies.



Zbliżyliśmy się do głównej drogi przecinającej ten las ze wschodu na zachód. Tutaj nie znaleźliśmy ani jednej rośliny chronionej co było ewenementem jak na Trzebinię.



Na zakończenie tego odcinka proponuję obejrzeć zielony tłum, w którym prym wiedzie pokrzywa zwyczajna - Urtica dioca.