Kolejnym punktem służbowego wyjazdu w ten bardzo upalny dzień był kamieniołom porfiru w Zalasie. Stąd miałem nadzieje przede wszystkim pozyskać porfirowe porwaki oraz trochę tamtejszych jurajskich "frutti di mare". Oto mapa firmy Compass. Kamieniołom jest doskonale widoczny z tak zwanej autostrady A4, kiedy w stosownym momencie spojrzymy na południe.



Po załatwieniu wszystkich formalności zostaliśmy zawiezieni na najwyższy poziom oznaczony na mapie kolorem zielonym. Stąd zerkam w kierunku północno-wschodnim. Jak widać dziura jest ogromna.



Ścianę wyrobiska w tej okolicy flankują wapienie i piaskowce jurajskie.



Teraz zerkam w kierunku północnym. Oto las Zwierzyniec Tenczyński oraz Niedźwiedzia Góra.



A pod nogami mamy dużo kawałków porfiru.



A to już wschodnia ściana wyrobiska.



Po przejściu w kierunku wschodnim znajdujemy ściankę z porwakami porfirowymi.





Kuliste twory to starszy porfir przetopiony częściowo przez młodszą intruzję.







A to już wapienie jurajskie. Pomiędzy permskim porfirem a nimi nie ma utworów triasu. Powszechnie przyjmuje się, że w owym czasie dzisiejszy lakkolit zalaski był wyspą, która dopiero w jurze pogrążyła się w wodzie.



Tutaj mamy blok porfiru na tle jurajskich pokruszonych wapieni.



To w takim materiale poszukujemy głównie skamieniałych gąbek.



Na takim podłożu znakomicie czuje się także wierzbówka kiprzyca - Chamaenerion angustifolium.





Tutaj pod wapieniem zalega nie skonsolidowany piasek.



Opuszczone fragmenty wyrobiska opanowują drzewa, głównie topola osika - Populus tremula oraz wierzba iwa - Salix caprea.



Jest też wierzbówka nadrzeczna - Chamaenerion palustre. Do towarzystwa dołączyła sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.



Teraz po bokach mamy przede wszystkim porfir.



Formy kuliste, porwaki porfirowe, pojawiają się tutaj w większej ilości.





Trafiają się też bloki silnie scementowanych piaskowców jurajskich z licznymi muszelkami. To wzmiankowane na wstępie "frutti di mare". Tutaj jest to kawałek sporego amonita. Są też mniejsze muszelki, głównie małże.



Teraz znajdujemy się, o ile dobrze pamiętam piętro niżej. W odkrywce dominuje porfir z charakterystycznymi spękaniami termicznymi.



Tutaj także trafiają się porwaki.



Wiele z nich jest nie w całości.





Przyglądam się teraz formom naciekowym na płaszczyźnie oddzielności.



Oglądam kolejnego dużego amonita i żałuję, że nie dysponowałem odpowiednim narzędziem aby go wydobyć



Ostatnie dwa zdjęcia wykonałem z jadącego samochodu.





Nie jest łatwo się tutaj dostać.