W drugiej części, tak jak to zaznaczyłem na cytowanym fragmencie mapy firmy Compass będziemy zdobywać od wschodu wzniesienie Wilcza Góra. Jest to Zielona Perła Trzebini.
Na razie jesteśmy jeszcze na skraju lasu. Najwyższy z kominów elektrowni widać o wiele wyraźniej.
A przy drodze spotykamy podagrycznik pospolity - Aegopodium podagraria. Te piegi to skutek porażenia przez grzyba Septoria podagrariae.
Nieco dalej znajduje się pasmo sosny zwyczajnej - Pinus slyvestris.
Wśród roślin runa wyraźnie zaznacza swoją obecność nerecznica samcza - Dryopteris filix-mas.
Zauważamy także czeremchę amerykańską - Padus avium.
Oto ostatni rzut obiektywu na ten las.
Teraz widzimy wszystkie kominy elektrowni.
W przydrożnych zbiorowiskach trawiastych widać przymiotno gałęziste - Erigeron ramosus.
W każdym bądź razie według mnie kwiaty języczkowe są w przybliżeniu 2 razy krótsze od średnicy okrywy koszyczka.
Kolejny gatunek w nietypowym ujęciu to bylica pospolita - Artemisia vulgaris.
Dalej idzie bylica polna - Artemisia campestris.
Zbliżamy się do elektrowni.
Krzew widoczny na poprzednim zdjęciu to wierzba purpurowa - Salix purpurea.
Tuż za nim rośnie wierzba krucha - Salix fragilis.
A poza tym oddalając się od drogi mamy interesującą strefowość roślinności. Na tle sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris widzimy orlicę pospolitą - Pteridium aquilinum. Plan pierwszy to trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios.
Dopiero teraz odbijamy w kierunku zachodnim, kierując się w stronę szczytu Wilczej Góry. Niestety, trzeba się domyślać, gdzie jest ścieżka.
Orlica pospolita - Pteridium aquilinum lokalnie dominuje.
Było też poletko gryki - Fagopyrum sagittatum. W domieszce pojawiła się facelia - Phacelia tanacetifolia. Znaczy się mamy tutaj pożytek pszczeli.
A poza tym rządzą trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios wespół z orlicą pospolitą - Pteridium aquilinum.
Bliżej szczytu pojawia się sadziec konopiasty - Eupatorium cannabinum.
Jest też chaber - Centaurea o podejrzanie małych koszyczkach.
Sądząc po liściach i przyczepkach na koszyczkach jest to mieszaniec z udziałem chabra łąkowego - Centaurea jacea.
Nieco dalej istnienia ścieżki można się domyślać.
Wśród krzewów pojawia się sporo wierzby iwy - Salix caprea.
Patrząc na północ widzimy Mysową Górą, cel kolejnego etapu naszej wycieczki.
A do szczytu jest już bardzo blisko.
Zanim tam wyszliśmy natrafiliśmy jeszcze na marchewkowe pole. Dokładniej dominuje tutaj marchew zwyczajna - Daucus carota.
Z roślin chronionych pojawia się wilżyna ciernista - Ononis spinosa.
Teraz zerkamy na południe. Widoczne wzgórze to Kamienna Góra.
Ten dzwonek sprawia wrażenie jednostronnego - Campanula rapunculoides.
A pod nogami dominuje wilżyna ciernista - Ononis spinosa.
Widok ze szczytu zobaczymy następnym odcinku.