Tedy czas powrócić do cywilizacji. Przez pierwsze czternaście zdjęć będziemy jeszcze znajdować się w obrębie trasy oznaczonej kolorem pomarańczowym, potem zdecydowanie wejdziemy na niebieski szlak. To drobna pomyłka, wszak pamięć jest zawodna.



Teraz mijamy kępkowe trawy. O ile dobrze pamiętam jest to owsica łąkowa - Avenastrum pratense.



Jest też kosaciec żółty - Iris pseudoacorus.





Mamy dzwonek rozpierzchły - Campanula patula.



Ta przytulia północna - Galium boreale wbrew pozorom była zdrowa.



Osobliwością florystyczną była gwiazdnica błotna - Stellaria palustris. Roślina wyraźnie rzucała się w oczy swoimi pokrytymi woskiem liśćmi.







Inny składnik flory terenów podmokłych to wiązówka błotna - Filipendula ulmaria.



Teraz stoimy przy południowo-zachodnim skraju łąki. Patrzymy na północ.



A w przydrożnym rowie pojawia się woda.



W zaroślach widać śliwę wiśniową - Prunus cerassifera.





Dopiero teraz zdecydowanie ruszamy ku północy.





Co pewien czas zerkamy do przyległego lasu. Tutaj dominuje sadziec konopiasty - Eupatorium cannabinum wespół z podagrycznikiem pospolitym - Aegopodium podagraria.



Część drzew znajduje się, że tak się wyrażę po niewłaściwej stronie drogi.



Mijamy także poręby będące uprawami leśnymi.



Kolejny dzwonek rozpierzchły - Campanula patula urozmaicający ten teren jest bledszy od swoich poprzedników.



Dalej mijamy okazałą kłosówkę wełnistą - Holcus lanatus.



Jest też jakaś jeżyna - Rubus sp. sp. Sądzę, że na tym poprzestaniemy.



W lesie większe połacie zajmuje orlica pospolita - Pteridium aquilinum.



Tam zdecydowaliśmy się nie wchodzić.



I ponownie patrzymy na kompleks łąkowy. Tutaj zdecydowanie niczego ciekawego teraz się nie znajdzie.



Ponownie przyglądamy się krawędzi lasu. Gatunkiem inwazyjnym jest orzech włoski - Juglans regia.



Gatunkiem rodzimym klon jawor - Acer pseudoplatanus.



Trafił się jeszcze szakłak pospolity - Rhamnus cathartica.



Wszystko kończymy spojrzeniem na pęcherznicę kalinolistną - Physocarpus opulifolius.