Po opuszczeniu Rudawy znaleźliśmy się formalnie rzecz biorąc w Pisarach. Na końcu drogi oznaczonej na mapie firmy Compass czekały nas trzy obiekty zabytkowe jako to browar, spichlerz oraz lamus z XVII wieku. Tytuł wątku mówi, że coś poszło nie tak, ale nie uprzedzajmy zakończenia.



Na razie są wielkie nadzieje. Poza tym wzdłuż drogi biegnie chodnik, co daje nam pewien komfort i poczucie bezpieczeństwa.



Zaczynamy botanizowanie. Oto okazały krzew dzikiego bzu czarnego - Sambucus nigra.



Droga jest taka sobie.





Jednakże czasami nawet w ogródkach przydomowych trafiają się ciekawostki. Oto kolcowój pospolity - Lycium barbarum.



Kwiat na tej gałązce miał sześć płatków korony.



Idziemy dość szybko dalej.



Po drodze zwracamy uwagę na ciekawe drzwi.



W jednym z ogrodów obficie kwitł jaśminowiec - Philadelphus.





Na polu pomiędzy domami wyróżniał się chaber bławatek - Centaurea cyanus. Podobno jego tak zwane płatki a tak naprawdę kwiaty języczkowe to najdroższe zioło świata.



Przed jedną z posesji był urządzony skalniak. Tuż przy drodze posadzono dębika ośmiopłatkowego - Dryas octopetala.



Oto sesja zdjęciowa z jego udziałem.







Pomiędzy nim usadowił się szczawik żółty - Oxalis stricta.



Dotarliśmy w przybliżeniu do połowy trasy tego odcinka. Tutaj znajduje się przystanek autobusowy Pisary Kiosk.



Nieco dalej pomiędzy chodnikiem a jezdnią mijamy kolejne interesujące zbiorowisko roślinne.



Strzałkowate liście to powój polny - Convolvulus arvensis. Niebieskie kwiatki to przetacznik - Veronica arvensis a fioletowe to bodziszek drobny - Geranium pusillum. Biały drobiazg to piaskowiec macierzankowy - Arenaria serpyllifolia.





Poza tym była tutaj rogownica pospolita - Cerastium caespitosum.



Gigantem w tym gronie było przymiotno - Conyza canadensis.



A na tym wszystkim kładł się szczaw - Rumex thyrsiflorus.



Pewne urozmaicenie stanowi wyka brudnożółta - Vicia grandiflora.



Zbliżamy się teraz do skrzyżowania dróg. Tutaj uwagę przyciąga dwu warstwowe gniazdo bociana białego.





Oto spojrzenie na drogę biegnącą do Krzeszowic.



A to droga biegnąca w kierunku Dubia. Szybko zorientowaliśmy się, że tutaj nie ma wejścia na teren parku.



Wybraliśmy zatem ulicę Dworską prowadzącą w kierunku Nawojowej Góry. Przez płot zajrzeliśmy na teren parku, gdzie skrywa się Spichlerz. Niestety ponadto zobaczyliśmy znak świętego prawa własności.





Te obiekty to prawdopodobnie browar. Też są niedostępne.



Idąc dalej w dół zobaczyliśmy jeszcze taki budynek. Być może to był browar.



Zeszliśmy w końcu nad ciek i tutaj na mostku urządziliśmy sobie krótki popas. W tym miejscu znajduje się zakręt drogi. Tutaj ulica Dworska przechodzi w Krzeszowicką.





Na zachód od parku z niedostępnym spichlerzem rozciągają się pola. Ciemny las na horyzoncie to jeden z celów naszej wycieczki.



Do kompletu niedostępnych atrakcji turystycznych Pisar brakowało nam tylko lamusa. Okazało się, że jest on na końcu tej drogi, prowadzącej przez czyjeś podwórko. Znajdował się on bliżej skrzyżowania z drogą do Dubia. Na mapie opisano je w odwrotnej kolejności.



Sam lamus wyglądał tak.