Paryż, przysiółek Nowej Góry, położony przy wschodniej granicy z Trzebinią był dość często prezentowany na tym forum. Oczywiście jest to metropolia w przeciwnym tego słowa znaczeniu. Tym nie mniej warto tutaj od czasu do czasu zaglądać. Na mapie firmy Compass zaznaczyłem trasę, którą bardzo często pokonuję z różnymi grupami wycieczkowymi.



Zatrzymaliśmy się na głównej drodze. Wieża przekaźnikowa stojąca wśród pól ginęła we mgle.



W mgle skrywała się także okolica w osi drogi biegnącej na południe. Nieco wcześniej postraszyłem uczestników wycieczki, że teraz pójdziemy do Trzebini.





Zbliżamy się już do miejsca, gdzie droga będzie raptownie zbiegać w dół.



W tym momencie najbardziej zaniepokojonych uspokoiłem tym, że Trzebinia to wyłaniający się z mgły las. Droga jeszcze bardziej gwałtownie zbiega w dół.





Barwnym przerywnikiem był posadzony na skraju ogrodu kosaciec syberyjski - Iris sibirica.



Droga biegnie jeszcze bardziej w dół. Trzebinia znajduje się na jej końcu.





Będąc na samym dole zerknąłem w kierunku północno-wschodnim. Zdjęcie wyszło nieostro. Formalnie rzecz biorąc na lewo Trzebinia, na prawo Paryż, część Nowej Góry.



Poszliśmy pomimo wilgoci w las. Po drodze minęliśmy różę dziką - Rosa canina.



Las na dole to bór raczej mieszany. Teraz dalsza droga jest niezbyt zarośnięta.





W runie lasu płatami występuje kokoryczka okółkowa - Polygonatum verticillatum.





Jesteśmy teraz w najdalej na północ wysuniętym punkcie naszej wycieczki. Ta równina to powierzchnia stawu osadowego byłej kopalni galmanu Katarzyna.



Żółte kropki wśród traw to jastrzębiec kosmaczek - Hieracium pilosella.



Kwitł również przelot pospolity - Anthyllis vulneraria.





Wracamy.



W tym momencie zwracam uwagę na płat konwalii majowej - Convallaria majalis. Jeden kwiat malowniczo obciąża kropla wody.





Następnie zwracam uwagę na kwiaty kokoryczki okółkowej - Polygonatum verticillatum.





Na zakończenie, już na obszarze zabudowanym, kiedy mozolnie pięliśmy się pod górę pokazałem bardzo brudnożółtą wykę brudnożółtą - Vicia grandiflora.





Tak zakończył się pierwszy programowy punkt naszej wycieczki. Drugim był kościół z popiołu.