Tamtego roku odwiedziłem park przy pałacu w Płazie. Prawdopodobnie chodziło o jakąś inwentaryzację drzew. Dlatego na początku przeszedłem się przez teren położony na wschód od pałacu i wykonałem niezbyt długi fotoreportaż. Potem poszedłem wzdłuż doliny Płazianki co zostało przedstawione na mapie firmy Compass. W tym odcinku poruszamy się po trasie oznaczonej kolorem zielonym.



Na początku przyjrzyjmy się nieco sponiewieranemu przez powalone drzewo okazałemu krzewiastemu cisowi pospolitemu - Taxus baccata. Zawsze uważałem, że jest on bardzo stary, ale ostatnio dowiedziałem się, że posadzono go w latach 60. ubiegłego wieku.



Jak widać bardzo oberwał, ale przeżył. Mogę tylko dodać, że od tamtego czasu wygląda jeszcze lepiej, co pokazywałem w wątkach z czasów nam bliższych.











Blisko niego mamy kilka drzew otaczających pniak po moim zdaniem robinii akacjowej.



A to jest jarząb brekinia - Sorbus torminalis, jedno z dwu znanych mi osobiście drzew tego gatunku w powiecie chrzanowskim. Nawiasem mówiąc drugi egzemplarz też rośnie w tym parku.



W gęstwie drzew liściastych przy wschodniej krawędzi znajdują się dwa okazałe drzewa iglaste.



Drzewem nieco skrytym, znajdującym się po lewej stronie zdjęcia jest najbardziej okazała w powiecie chrzanowskim jedlica - Pseudotsuga menziesii var. glauca.



Niedaleko zobaczymy też prawie drzewiasty cis pospolity - Taxus baccata.



Jest sporo grabu zwyczajnego - Carpinus betulus.



Drugie drzewo iglaste, sąsiadka jedlicy to sosna czarna - Pinus nigra.



Oto jej pień z bliska.



Mijamy teraz dawne urządzenia sanitarne.



Następnie stajemy pod jedlicą i patrzymy jeszcze raz na jej pień.





Oto kolejna mieszanka pni, których przynależności gatunkowej nie będę podawał. Prawdę powiedziawszy nie mam pojęcia, jakie drzewa złapałem w kadr.



A teraz będzie fragment alei z dominacją lip - Tilia.



Kolejne drzewo to na 100% jarząb pospolity - Sorbus aucuparia.



Inna ciekawostka to brzoza brodawkowata - Betula pendula z czeczotą.



Ten jesion wyniosły - Fraxinus excelsior wciąż rośnie. W 2012 roku w tej dziupli fotografowałem dzieci, podopiecznych Centrum Usług Socjalnych.



W parku tytułem urozmaicenia pojawiło się co nieco tak zwanej małej architektury.



Oglądamy teraz jesion wyniosły - Fraxinus excelsior z dziuplą ze zdrowszej strony.



Bliżej pałacu, pełniącego rolę Domu Pomocy Społecznej urządzono nasłonecznione trakty spacerowe. Wyglądają pięknie, ale są bezużyteczne, ponieważ leki, które bierze większość pensjonariuszy uniemożliwia im przebywanie na słońcu.