Tego dnia po raz kolejny udałem się do wąwozu w stokach Żelatowej, skąd wypływa słynne Źródełko pod Bukiem. Tym razem postanowiłem zobaczyć coś więcej i w efekcie muszę podzielić zgromadzony materiał zdjęciowy na dwie części. Na początku dolna część wąwozu oznaczona na mapie firmy Compass kolorem niebieskim.



Startujemy z polnego przedłużenia ulicy Bartniczej. W okolicy trwają prace leśne. My będziemy odbijać na lewo.



Sekretne wejście widać z lewej strony ściany drzew.



Po drodze na liściu buka zwyczajnego - Fagus sylvatica zauważam galas garnusznicy bukowej.



Oto trasa szlaku turystycznego oraz przyrodniczej ścieżki dydaktycznej. Jest totalnie zajeżdżona. Cóż takie są reguły gospodarki leśnej. Jednym z celów mojego spaceru było sprawdzenie, jak to działanie odbiło się na jej stanie.





Z drugiej strony ułatwia to poruszanie się po tym odcinku "szlakostrady".



Za chwilę zajeżdżony szlak odbije w lewo. Do tej chwili pokonaliśmy dość szybko prawie dwie trzecie tego odcinka trasy.





Zbliżamy się do prawie dziczy.



Na ścianach wąwozu królują paprocie, tak jak ta wietlica samicza - Athyrium filix-femina.



Oto koniec odcinka rozjeżdżonego. Prawdziwa dzicz znajduje się na prawo i w górę.



Oto ona. Ścieżki prawie nie widać, bo ginie w bujnej zieleni.



Na zboczach dostrzegam składowane gałęzie po uprzątniętych drzewach. Motorem do rozpoczęcia tutaj prac leśnych była potężna wichura, która powaliła spory kawał lasu.



Na szczęście rany szybko się goją.



W drzewostanie dominują drzewa liściaste, ale trafiają się też świerki pospolite - Picea abies. W runie jak widać królują paprocie.



Oto kolejne zaglądające do wąwozu składowisko gałęzi.



Ale lepiej patrzeć pod nogi i rozglądać się na boki. Oto nerecznica samcza - Dryopteris filix-mas. Otacza ją łan podagrycznika pospolitego - Aegopodium podagraria.



Wąwóz staje się coraz bardziej klasyczną doliną rzeczną. Strumień sączy się dołem.



Nie mogłem się powstrzymać przed sfotografowaniem kolejnej nerecznicy samczej - Dryopteris filix-mas.



Jest też gajowiec żółty - Lamium galeobdolon. Inne nazwy to Galeobdolon luteum lub Lamiastrum galeobdolon.



No i nader liczny podagrycznik pospolity - Aegopodium podagraria. Tutaj jest on w pewnym sensie u siebie.



Na dnie wąwozu zalegają liczne kamienie, odłamki tutejszych wapieni triasu. Droga staje się coraz bardziej stroma.





A to kolejne rozświetlone zniknięciem starodrzewiu miejsce oraz liczne paprocie na stokach wąwozu.



Woda ledwo się sączy. Pojawia się też niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.



Docieramy do końca tego odcinka trasy. Do Źródełka pod Bukiem jest mniej niż 50m. Ponownie spoglądamy na nerecznicę samczą - Dryopteris filix-mas, tym razem odgórnie.