W drugiej części pomocowego spaceru poruszamy się trasą oznaczoną na mapie firmy Compass kolorem niebieskim.



Przekroczyliśmy ulicę Słowackiego. Po drugiej stronie ulicy Oświęcimskiej skrywa się Zuslandia.



Tuż przed skrzyżowaniem ulicy Oświęcimskiej z ul. Grunwaldzką mijamy klon zwyczajny - Acer platanoides. Na jego pniu występują nieliczne porosty z rodzaju Physcia. Widać też ślady aktywności grzyba korticioidalnego z rodzaju Athelia



Idziemy teraz ulicą Grunwadzką.



W pierwszym zgrupowaniu drzew na korze klonu zwyczajnego - Acer platanoides stwierdzam przede wszystkim misecznicę proszkowatą - Lecanora conizaeoides. Towarzyszy jej także jakaś Physcia.





Podejrzewam, że kolejny porost to raczej Physcia adscendens.









Nieco dalej rośnie klon jesionolistnego - Acer negundo. Na jego korze porostów właściwie nie było.



Następnie bardzo szybko przeszliśmy do ulicy Sokoła. Tutaj rośnie sporo ponad 70-letnich klonów zwyczajnych w odmianie kulistej - Acer platanoides cv. Globosa.



Także tutaj porosty są nieliczne. Na kilku drzewach wystąpił orzast kolisty - Phaeophyscia orbicularis.





Kolejny szybki przeskok to ulica Piłsudskiego od strony ulicy Oświęcimskiej. Tutaj od kilku lat obserwuję dwie plechy tarczownicy bruzdowanej - Parmelia sulcata.





Drzewa na których wyrastają to klon zwyczajny - Acer platanoides.



A to już ulica Focha. Obsadzona jest głogami - Crataegus. Najsilniej opanowane przez porosty jest to pochyłe drzewo.



Drzew jest kilkadziesiąt, ale na korze większości z nich brak porostów. Ot co najwyżej jakaś Lepraria względnie misecznica proszkowata - Lecanora conizaeoides.



Na głogu zdominowanym przez porosty rządzi Physcia lub Phaeophyscia





Są też pojedyncze tarczownice bruzdowane - Parmelia sulcata.





Ten gatunek został przez naszych lichenologów uznany za Pseudoevernia furfuracea.



Na sąsiednich głogach w kilku miejscach wystąpiła pustułka pęcherzykowata - Hypogymnia physodes.





Kolejny punkt to drzewa przy ulicy Majora Grzybowskiego, opodal byłej stacji Sanepidu, gdzie w 2006 roku wykonano ostatnie pomiary stężenia dwutlenku siarki w powietrzu. wówczas wykazano, że tylko w zimie przekracza ono 80 mikrogramów na metr sześcienny, a poza tym oscyluje wokół ilości o połowę mniejszej. Tym nie mniej tutaj było wyjątkowo mało porostów. Wyróżniała się jakaś Candelariella.



Pojawiła się też kolejna Phaeophyscia adscendens.





Kończąc na ulicy aleja Henryka znalazłem kolejną plechę tarczownicy bruzdowanej - Parmelia sulcata.



Towarzyszyło jej jeszcze coś takiego. Sprawia wrażenie obrostu drobnego - Physcia tenella.