W tym odcinku poruszać się będziemy po wschodniej części pustego Pustego Stawu oznaczonego na mapie firmy Compass zgniłozieloną plamą.



W drodze do części wschodniej przekraczamy coś w rodzaju ekotonu. Tutaj pojawia się zielony wrotycz pospolity - Tanacetum vulgare. Owocujący wiesiołek - Oenothera sp sp. oplata kolczurka klapowana - Echinocystis lobata. A poza tym rządzi konyza kanadyjska - Conyza canadensis. Polska nazwa jest trochę dziwna. Komu przeszkadzało sympatyczne przymiotno kanadyjskie.



Na wolnej przestrzeni pojawił się czosnaczek pospolity - Alliaria petiolata.



Czerwone rdesty zanikają w spektakularny sposób.



Szarość ubarwiają nieliczne kwiaty. Oto prawie dwubarwny fiołek trójbarwny - Viola tricolor, ponieważ jak się dobrze przyjrzeć szczyptę fioletu na końcach bledszych płatków też widać.





Oto zbliżenie częstego tutaj wrotyczu pospolitego - Tanacetum vulgare.



W kilku miejscach pojawiają się płaty traw. Ten tłum tworzy manna - Glyceria.





W tej okolicy na dno byłego stawu weszło więcej drzew. Oto kilkuletnia wierzba biała - Salix alba.



A to inny żółtek, znaczy się goryczel jastrzębcowaty - Picris hieracioides.







Dalej idzie krwawnik pospolity - Achillea millefolium.



W piasku było też sporo pustych muszli. Wydaje mi się, że to tylko szczeżuja pospolita - Anodonta anatina.





Zasadniczo im bliżej wschodniego końca stawu, tym bardziej roślinność jest rzadsza a jej skład gatunkowy uboższy.





To dziwne, biorąc pod uwagę bliskość lasu.



Na chwilę odrywam wzrok od ziemi i śledzę przelatujące tutaj samoloty.



Patrząc z lewa na prawo widzimy wyraźne strefy. Po bokach dominuje trzcina pospolita - Phragmites australis.







Były też kolejne zielone plamy. Tak rozwija się połonicznik nagi - Herniaria glabra. Tego gatunku w części zachodniej nie było.





Zaczynam opuszczać ten teren przechodząc przez łan suchej trzciny pospolitej - Phragmites australis.



Stoki grobli porasta tutaj pokrzywa zwyczajna - Urtica dioca.



Wśród drzew widać po lewej topolę osikę - Populus tremula a po prawej klon zwyczajny - Acer platanoides.



Ostatnie zdjęcie to widok dopiero co przebadanego pobieżnie terenu ze wschodu na zachód.