Kontynuujemy naszą wędrówkę stokami góry Kowalikowej. Właśnie jesteśmy blisko szczytu na krawędzi lasu. Teraz będziemy się poruszać trasą oznaczoną na mapie firmy Compass kolorem czerwonym. Idziemy oczywiście w kierunku wschodnim.



Żegnając się z lasem podziwiamy okazałą nerecznicę samczą - Dryopteris filix-mas.



Zaraz potem wkraczamy w gąszcz nawłoci. Dominuje nawłoć kanadyjska - Solidago canadensis. Na pierwszym planie, chociaż jest to szczytowa partia wzgórza dominuje ostrożeń błotny - Cirsium palustre.





Na skraju lasu trafił się jeszcze klon jawor - Acer pseudoplatanus. W tle po prawej stronie widać kolejną okazałą nerecznicę samczą - Dryopteris filix-mas.



Patrząc pod nogi zauważam rozetę liści ostrożnia błotnego - Cirsium palustre.



Były tutaj także wysokie starce. To bardzo nieprawdopodobne, ale wiele wskazuje na to, że wyrasta tutaj starzec nadrzeczny - Senecio fluvialitis.



Trafił się nawet sadziec konopiasty - Eupatorium cannabinum.



Teren powoli staje się bardzo przyjazny dla piechurów.



Idąc mijamy kolejne skupisko podejrzanego starca, być może Senecio fluviatilis.



Jesteśmy już na otwartej przestrzeni i spoglądamy w kierunku północnym. Tak stąd prezentuje się rezerwat Ostra Góra.



Zerkając na wschód aż trudno nam uwierzyć, że teraz spacer będzie przysłowiową bułką z masłem.



Oczywiście to nie jest zwykłe uprawiane pole uprawne. To ponadto siedlisko dla centurii pospolitej - Centaurium erythraea.



Teraz spoglądamy w kierunku północno-wschodnim. Oto zabudowa Psar.



I znowu fragment łąki na szczycie wzgórza. Za chwilę osiągniemy szczyt wzgórza.



Po drodze zerkamy na południowy-wschód. Na wzniesieniu nie widać ruin zamku Tenczyn w Rudnie. Zielona plama w dole to lasy porastające Nieckę Dulowską, zachodnią część Rowu Krzeszowickiego.



Zerkając bardziej na południe widzimy przełęcz pomiędzy wschodnią a zachodnią częścią Grzbietu Tenczyńskiego. Po prawej stronie wyraźnie zaznacza się kostka lasku zwanego Obserwator w okolicy Kamionki Małej.





Zerkając kolejny raz pod nogi zauważyliśmy dzwonek rozpierzchły - Campanula patula.





Oto kolejny widok południowych stoków Kowalikowej Góry. Pasmo lasu zamykające lukę pomiędzy drzewami to Parowy Karniowickie.



A to już szczytowa równina.



Poruszamy się wzdłuż jej krawędzi szukając dogodnego zejścia.



Na razie jest to królestwo jeżyn - Rubus sp. sp.



Teraz patrzymy na obniżenie przy wschodniej krawędzi wzgórza. Zabudowa w lewej części to Karniowice a po prawej to Dulowa.



Teraz przyglądamy się Karniowicom. W najgorszym przypadku to one byłyby celem naszego zejścia.



Na razie szliśmy ostrożnie i dlatego mogliśmy podziwiać goryczuszkę orzęsioną - Gentianella ciliata.