2012.07.21 23:57
W kolejny wakacyjny czwartek w kilkuosobowym gronie udaliśmy się na spacer po terenie Płazy i Bolęcina. Zasadniczo naszym celem był pomnik przyrody nieożywionej Skałka Triasowa w Bolęcinie. W sumie przeszliśmy znacznie większy obszar, co przedstawia mapka firmy Compass. Całość zgromadzonego materiału podzieliłem na cztery części. Teraz będzie odcinek oznaczony kolorem żółtym.
Jadąc tym samym autobusem co 12 lipca dojechaliśmy do przystanku przy ulicy Hetmańskiej. Na początku zajrzeliśmy na cmentarz aby sprawdzić, czy stoi jeszcze nagrobek Erazma Umińskiego. Nagrobek stał. Napis na nim głosi, że pogrzebana tutaj osoba urodziła się 2 czerwca 1815 roku a umarła 24 lipca 1873 roku. Oczywiście zwyczajowo prosi pobożnego przechodnia o westchnienie do Boga.
Nieco lepsze zdjęcie tego nagrobka znajduje się w fotoreportażu z 2 września 2008 roku. Po północnej stronie drogi powstaje coraz więcej nowych domów.
Odbijam teraz w kierunku zachodnim. Po drodze mijamy kapliczkę.
Następnie natrafiam na kasztanowca zwyczajnego - Aesculus hippocastanum porażonego przez mączniaka Erysiphe flexuosa.
Teraz podążamy na północ ulicą Janusza Korczaka. W ogrodach zwracamy uwagę na to, że szyszki świerków są osadzone bardzo wysoko. To według mądrości ludowej z okolic Jaworzna Ciężkowic ma zwiastować niezdecydowaną zimę.
Zerkając na wschód spoglądamy na nowy kościół.
Idziemy dalej. Teraz główna droga prowadzi w dół, na razie łagodnie. Po pewnym czasie z luki pomiędzy domami można było zerknąć na zachód. Na horyzoncie dominuje jaworznickie wzgórze Grodzisko. Na początku widok normalny, potem ściągnięty zoom-em.
Kolejny ważny punkt na naszej trasie to miejscowe boisko. Oczywiście od drogi musi być siatka, bo szkoda piłek.
W zaroślach na skarpie jest niewiele ciekawostek. Na drugim zdjęciu widać wyrzutka z ogrodu, czyli żywotnik wschodni - Biota orientalis.
Idziemy teraz w stronę boiska, gdzie znajduje się interesująca odkrywka geologiczna.
Są też rośliny, które aż się prosiły o nazwanie. Oto jest niecierpek himalajski - Impatiens glandulifera.
Także sosny zwyczajne - Pinus sylvestris mają tutaj niezwykłe kształty.
A to już fragment płyty boiska.
Można jeszcze oglądać fragmenty odkrywek geologicznych.
Oglądamy też zieloność. Tutaj jest to jeżyna popielica - Rubus caesius.
Ale na razie przyglądamy się skałom, które mają nieco ponad 205 milionów lat. Miały bardzo burzliwe dzieciństwo, czyli okres sedymentacji osadów.
Jeśli chodzi o geologię to starczy tyle. Pobieżnie oglądamy niektóre rośliny. Na początku wyka ptasia - Vicia cracca.
Potem przymiotno białe - Erigeron annuus.
Ważny dla nas był jeszcze barszcz zwyczajny - Heracleum sphondylium.
Ponieważ najważniejsza była skałka triasowa bardzo szybko przeszliśmy przez wąski las.
Zwracam uwagę na masowe kwitnienie lebiodki pospolitej - Origanum vulgare.
Droga jest bardzo czytelna.
Zerkając na wschód widzimy daleko na horyzoncie zamek Tenczyn w Rudnie. Na nieuprawianych polach uprawnych usadowiła się nawłoć kanadyjska - Solidago canadensis.
Na poboczu trafiła się kupka jakieś drobnicy.
Obok niej usadowiła się wierzbówka kiprzyca - Chamaenerion angustifolium.
Idziemy dalej. Na horyzoncie wyróżnia się wzgórze z zamkiem Tenczyn w Rudnie.
Droga wije się malowniczo.
Dochodzimy do kolejnego fragmentu lasu. Zauważam, że w stosunku do roku 2008 spora część panoram widokowych uległa zasłonięciu.
Na tym skrzyżowaniu odbijamy w prawo.
Widać już zabudowę w osi ulicy Granicznej.
Bliżej wsi zwracam uwagę na szałwię okręgową - Salvia verticillata.
Oto ten gatunek na tle lucerny sierpowatej - Medicago falcata.
W obrębie zabudowy nie jest ciekawie, poza tym, że na końcu tej drogi biegnie ulica Graniczna, za którą znajduje się Bolęcin.
Jadąc tym samym autobusem co 12 lipca dojechaliśmy do przystanku przy ulicy Hetmańskiej. Na początku zajrzeliśmy na cmentarz aby sprawdzić, czy stoi jeszcze nagrobek Erazma Umińskiego. Nagrobek stał. Napis na nim głosi, że pogrzebana tutaj osoba urodziła się 2 czerwca 1815 roku a umarła 24 lipca 1873 roku. Oczywiście zwyczajowo prosi pobożnego przechodnia o westchnienie do Boga.
Nieco lepsze zdjęcie tego nagrobka znajduje się w fotoreportażu z 2 września 2008 roku. Po północnej stronie drogi powstaje coraz więcej nowych domów.
Odbijam teraz w kierunku zachodnim. Po drodze mijamy kapliczkę.
Następnie natrafiam na kasztanowca zwyczajnego - Aesculus hippocastanum porażonego przez mączniaka Erysiphe flexuosa.
Teraz podążamy na północ ulicą Janusza Korczaka. W ogrodach zwracamy uwagę na to, że szyszki świerków są osadzone bardzo wysoko. To według mądrości ludowej z okolic Jaworzna Ciężkowic ma zwiastować niezdecydowaną zimę.
Zerkając na wschód spoglądamy na nowy kościół.
Idziemy dalej. Teraz główna droga prowadzi w dół, na razie łagodnie. Po pewnym czasie z luki pomiędzy domami można było zerknąć na zachód. Na horyzoncie dominuje jaworznickie wzgórze Grodzisko. Na początku widok normalny, potem ściągnięty zoom-em.
Kolejny ważny punkt na naszej trasie to miejscowe boisko. Oczywiście od drogi musi być siatka, bo szkoda piłek.
W zaroślach na skarpie jest niewiele ciekawostek. Na drugim zdjęciu widać wyrzutka z ogrodu, czyli żywotnik wschodni - Biota orientalis.
Idziemy teraz w stronę boiska, gdzie znajduje się interesująca odkrywka geologiczna.
Są też rośliny, które aż się prosiły o nazwanie. Oto jest niecierpek himalajski - Impatiens glandulifera.
Także sosny zwyczajne - Pinus sylvestris mają tutaj niezwykłe kształty.
A to już fragment płyty boiska.
Można jeszcze oglądać fragmenty odkrywek geologicznych.
Oglądamy też zieloność. Tutaj jest to jeżyna popielica - Rubus caesius.
Ale na razie przyglądamy się skałom, które mają nieco ponad 205 milionów lat. Miały bardzo burzliwe dzieciństwo, czyli okres sedymentacji osadów.
Jeśli chodzi o geologię to starczy tyle. Pobieżnie oglądamy niektóre rośliny. Na początku wyka ptasia - Vicia cracca.
Potem przymiotno białe - Erigeron annuus.
Ważny dla nas był jeszcze barszcz zwyczajny - Heracleum sphondylium.
Ponieważ najważniejsza była skałka triasowa bardzo szybko przeszliśmy przez wąski las.
Zwracam uwagę na masowe kwitnienie lebiodki pospolitej - Origanum vulgare.
Droga jest bardzo czytelna.
Zerkając na wschód widzimy daleko na horyzoncie zamek Tenczyn w Rudnie. Na nieuprawianych polach uprawnych usadowiła się nawłoć kanadyjska - Solidago canadensis.
Na poboczu trafiła się kupka jakieś drobnicy.
Obok niej usadowiła się wierzbówka kiprzyca - Chamaenerion angustifolium.
Idziemy dalej. Na horyzoncie wyróżnia się wzgórze z zamkiem Tenczyn w Rudnie.
Droga wije się malowniczo.
Dochodzimy do kolejnego fragmentu lasu. Zauważam, że w stosunku do roku 2008 spora część panoram widokowych uległa zasłonięciu.
Na tym skrzyżowaniu odbijamy w prawo.
Widać już zabudowę w osi ulicy Granicznej.
Bliżej wsi zwracam uwagę na szałwię okręgową - Salvia verticillata.
Oto ten gatunek na tle lucerny sierpowatej - Medicago falcata.
W obrębie zabudowy nie jest ciekawie, poza tym, że na końcu tej drogi biegnie ulica Graniczna, za którą znajduje się Bolęcin.