Ruszamy teraz na zwiedzanie lasu Zwierzyniec Tenczyński. Skoro brama zwierzyńca znajduje się w osi drogi Tenczynek - Kopce biegnącej na wschód od kamieniołomu w Niedźwiedziej Górze to trzeba przyjąć, że Zwierzyńcem Tenczyńskim jest cały kompleks leśny. Tedy zerkamy na mapę firmy Compass. W tym odcinku trasą oznaczoną kolorem jasnoszarym udajemy się w kierunku wzgórza Porąbka.



Na początku widok ogólny bardzo młodego lasu oraz pobocze drogi wiodącej w kierunku południowym.





W tej partii drzewostanu w runie panuje podagrycznik pospolity - Aegopodium podagraria.



Ponadto na poboczu zauważyłem karbieniec pospolity - Lycopus europaeus.



Odbijamy teraz w kierunku wschodnim. Po prostu wybraliśmy czerwony szlak.



Na narożniku szlaku trafiło się skupisko bzu hebdu - Sambucus ebulus.



Większe przestrzenie zajmuje w tej okolicy niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.



Dotarliśmy do niewielkiego cieku. Tutaj rządzi tojeść pospolita - Lysimachia vulgaris.



Całość ubarwia delikatnymi kwiatami niezapominajka błotna - Myosotis palustris.



Pomiędzy nią zaczyna się rozrastać lepiężnik różowy - Petasites officinalis.



Przechodzimy do fragmentu starszego drzewostanu i docieramy do linii kolejowej.





W tej okolicy oglądamy spory płat trybuli leśnej - Anthriscus sylvestris.



Za torami runo lasu jest dość ubogie.



Tutaj znalazłem między innymi szczawik zajęczy - Oxalis acetosella.



Teraz pojawia się sporo paproci. Dominuje wietlica samicza - Athyrium filix-femina.







W miejscach prześwietlonych pojawia się nieco więcej zieleni. Tutaj jest to turzyca - Carex.



Bliżej drogi pojawił się czyściec leśny - Stachys sylvatica.



Teraz przyjrzyjmy się turzycy odległokłosej - Carex remota. Ponieważ w naszym atlasie honorujemy tę nazwę, pozostanę przy niej, chociaż inni używają jeszcze nazwy Carex distans. Prawdopodobnie to on tworzył zielony łan oglądany przed czyśćcem.





Ponadto była tutaj kosmatka owłosiona - Luzula pilosa.



Idziemy dalej rozglądając się pobieżnie.





Będąc w przybliżeniu w połowie trasy znajdujemy kolejny łan wietlicy samiczej - Athyrium filix-femina.



Nowością jak dla mnie była kolejna roślina. Podejrzewałem, że to jakaś trawa a dokładniej kłosówka miękka. Po konsultacji okazało się że to kosmatka gajowa - Luzula luzuloides, dawniej Luzula nemorosa.







Idziemy dalej. Początkowo gęsty las przechodzi w porębę.





Tutaj znowu znaleźliśmy większy płat niecierpka drobnokwiatowego - Impatiens parviflora.



Koniec tego odcinka naszej wędrówki znajduje się w okolicy samotnego buka zwyczajnego - Fagus sylvatica.



Po drodze mijamy płat kwitnącego czyśćca leśnego - Stachys sylvatica.







Jest tutaj jeszcze turzyca leśna - Carex sylvatica.



Kończymy ten odcinek spojrzeniem na sąg drewna bukowego. Zapewne spełni się on w roli paliwa ekologicznego.