Kontynuujemy poszukiwanie przysypanych śniegiem przylaszczek. Na początek oczywiście mapa firmy Compass, tak na wszelki wypadek.



Dotarłem w pobliże najwyższego punktu na Korzeńcu. Tutaj przylaszczek pospolitych - Hepatica nobilis przysypanych śniegiem było dość dużo. Wszystkie one miały stulone kwiaty.





Zbliżenia, a musiałem się położyć na śniegu aby wykonać te zdjęcia, dały bardzo ciekawe efekty plastyczne.











Nieco dalej była inna przylaszczka. Oto dwa ujęcia tego samego kwiatu.





Najwyższe miejsce Korzeńca w przybliżeniu wyznacza stojąca tutaj wieża obserwacyjna.



Las w tej okolicy przecina dość szeroka droga.



Dalej mógłbym tą drogą dojść aż do Chrzanowa. To tylko cztery no może pięć kilometrów.



Zdecydowałem jednak nie opuszczać buczyny i zejść do głównej drogi trawersując stok południowy.



Po drodze zwróciłem uwagę na fragment dolomitu z dołkami powstałymi wskutek aktywności skałotoczy, kiedy Korzeniec był fragmentem brzegu morskiego około 5 - 6 milionów lat temu.



Powierzchnię skały pokrywają porosty.





Zbliżam się już do zabudowań Cezarówki Dolnej.



W drzewostanie dominuje buk zwyczajny - Fagus sylvatica. Pomiędzy nimi znajdują się pojedyncze brzozy brodawkowate - Betula pendula.



Droga jest już bardzo blisko.



Schodząc do niej uwieczniłem kolejne przygniecione śniegiem przylaszczki pospolite - Hepatica nobilis. To dwa ujęcia tego samego kwiatu.





A to już inny, jeszcze bardziej przytłoczony kwiat.



Jeden z kwiatów już zdążył zgubić płatki korony.



Ten kwiat także był nielicho zaskoczony opadem śniegu.



Kiedy wyszedłem z lasu zauważyłem, że zaczęło się przejaśniać. Gdy zaczynałem ten fotoreportaż było pochmurno i zacinał śnieg.



Czekając na jakikolwiek pojazd, znaczy się autobus lub minibus, aby powrócić do Chrzanowa, sfotografowałem jeszcze raz Korzeniec w całej okazałosci.



A poza tym warto zauważyć, że przypadkowym zbiegiem okoliczności mamy tutaj najkrótsze 9 kilometrów w Polsce.