W tę sobotę w Chrzanowie odbywało się kolejne spotkanie działaczy PTTK "Przy miedzy". Tym razem na celowniku znalazła się Alwernia. Jako jeden z prowadzących dostałem pod opiekę grupę śląską. Na początku obejrzeliśmy klasztor o.o. Bernardynów oraz jego otoczenie. Na mapie firmy Compass teren objęty tym fotoreportażem został oznaczony niebieską linią.



Zaczynamy od parkingu przed muzeum pożarnictwa. Zerkamy do największego kosza na śmieci w powiecie chrzanowskim.





Na razie nie wygląda to najgorzej.



Gwoli ścisłości trzeba dodać, że jest to zarazem najgłębszy wąwóz lessowy w Polsce. Miejscami dochodzi on do 15m głębokości.





A na parkingu leżały jeszcze skrawki śniegu.



Idziemy teraz w stronę klasztoru.



Zerkamy w boczne odnogi wąwozu.



Mijamy drewniany krzyż, element przygotowań do misterium Męki Pańskiej.



A to już kolejna częściowo zaśmiecona boczna odnoga wąwozu. Co prawda to tylko gałęzie, ale i tego tu być nie powinno. Nie godzi się aby miejsce poświęcone św. Franciszkowi z Asyżu tak wyglądało.



Wchodzimy na dziedziniec kościoła.



W ubiegłym roku wieczorem w niedzielę 6 marca w kościele wybuchł pożar. Świątynię można już zwiedzać. Przede wszystkim wykonano nowy dach. Niestety wielu zniszczeń wciąż nie udało się usunąć, co będzie widać na załączonych obrazkach.









W pierwszej kolejności oczyszczono główny ołtarz.



Przed opuszczeniem kościoła zwróciłem uwagę na znajdujące się w posadzce płyty wapieni z Morawicy, w których trafiają się przekroje belemnitów.



W murze otaczającym kościół znajduje się sporo lokalnego melafiru.



Okrążamy teraz klasztor od strony zachodniej.



Pod murem klasztoru widać odsłonięcia melafirów.



W drzewostanie dominuje buk zwyczajny - Fagus sylvatica. Towarzyszy mu świerk pospolity - Picea abies.



Oto kolejne odsłonięcia melafirów.





Z bliska te skały śląskim przewodnikom PTTK pokazałem przy północno-zachodnim krańcu klasztoru. Te same skały pokazywałem w innych watkach dotyczących tej okolicy.





Przy północno-wschodnim krańcu klasztoru naszą uwagę przykuła spora kępa situ - Juncus. Musi w okolicy wybija jakieś źródło.



Udało nam się również zobaczyć pierwsze kwitnące podbiały - Tussilago farfara.





Na zakończenie tego fotoreportażu przyjrzyjmy się jeszcze okazałym świerkom pospolitym - Picea abies.