Po przybliżeniu uroków zimy proponują ponownie cofnąć się w czasie. Jest październik 2008 roku. W tym czasie kończyłem gromadzenie materiałów do przewodnika "Więcej niż jura", który ukazał się nakładem wydawnictwa Bezdroża. Książka wciąż jest w sprzedaży, między innymi w Muzeum w Chrzanowie. Tego dnia wybrałem się rowerem z Chrzanowa do Alwerni, następnie przez Porębę Żegoty udałem się do Mirowa, po czym poprzez Alwernię powróciłem do Chrzanowa. W sumie zebrało się materiału na serial złożony z siedmiu odcinków. No to startujemy. Na początek mapa firmy Compass.
Startujemy od północnego krańca i ruszamy pod górę. Na początek barwna mozaika liści buka zwyczajnego - Fagus sylvatica.
W lesie jak widać dominuje buk zwyczajny. Stok wzgórza jest pocięty licznymi wąwozami.
W runie lasu znajduje się sporo paproci, wśród których dominuje wietlica samicza - Athyrium filix-femina.
Zanim ruszymy w górę spędzimy trochę czasu nad strumieniem płynącym wzdłuż północnej krawędzi lasu.
Tutaj w drzewostanie dominuje olsza czarna - Alnus glutinosa.
Warto także zwracać uwagę na ciekawe efekty plastyczne, tak jak to odbicie w wodzie.
Strumyk, który oglądaliśmy jest dopływem Regulki zwanej także Regulanką, która sama w sobie jest dopływem Wisły.
Idziemy teraz wzdłuż tej rzeki. Na pierwszym planie mamy zielone liście dzikiego bzu czarnego - Sambucus nigra.
Ruszamy teraz pod górę. Było prawie południe. Wkraczamy do królestwa wietlicy samiczej - Athyrium filix-femina. Można się było zachwycić takim widokiem.
Docieramy do jednej z dróg biegnących w przybliżeniu po warstwicy. Spoglądamy za siebie. Zieleń w dnie lasu to dziki bez czarny - Sambucus nigra.
Ruszam jednak pod górę.
Po pewnym czasie dotarłem do niewielkiego łomu, gdzie wydobywano budujący wzgórze melafir. Oto buk zwyczajny - Fagus sylvatica, który uczepił się krawędzi wyrobiska.
A to już samo odsłonięcie bardzo zbitych melafirów.
A powyżej łomiku znajduje się kolejna niewielka równina.
Po chwili teren znowu zaczyna się podnosić. Widoki ogólne bez większych zmian, jak to w buczynie.
A teraz będzie coś grzybowego. Oto sesja z hubiakami pospolitymi - Fomes fomentarius. Zdjęcia tego i kolejnych grzybów zamieszczałem już w swoim czasie na tym forum, ale powtórzę je, ponieważ staram się unikać linkowania.
Idziemy dalej. Znowu mamy buki zwyczajne - Fagus sylvatica oraz wietlice samicze - Athyrium filix-femina.
W tej szczytowej części lasu drzewa miały jeszcze zielone liście.
Zbliżamy się w rejon klasztoru.
Tutaj wśród drzew skrywał się pniak świerkowy - Picea abies a na nim anyżak pachnący - Gloeophyllum odoratum.
Kolejnym grzybem była czubajka czerwieniejąca - Macrolepiota rhacodes.
Ten gatunek w historycznym wątku został skomentowany słowami - czubajka czerwieniejąca jak marzenie oraz piękne futerko, piękny pierścioneczek!
Startujemy od północnego krańca i ruszamy pod górę. Na początek barwna mozaika liści buka zwyczajnego - Fagus sylvatica.
W lesie jak widać dominuje buk zwyczajny. Stok wzgórza jest pocięty licznymi wąwozami.
W runie lasu znajduje się sporo paproci, wśród których dominuje wietlica samicza - Athyrium filix-femina.
Zanim ruszymy w górę spędzimy trochę czasu nad strumieniem płynącym wzdłuż północnej krawędzi lasu.
Tutaj w drzewostanie dominuje olsza czarna - Alnus glutinosa.
Warto także zwracać uwagę na ciekawe efekty plastyczne, tak jak to odbicie w wodzie.
Strumyk, który oglądaliśmy jest dopływem Regulki zwanej także Regulanką, która sama w sobie jest dopływem Wisły.
Idziemy teraz wzdłuż tej rzeki. Na pierwszym planie mamy zielone liście dzikiego bzu czarnego - Sambucus nigra.
Ruszamy teraz pod górę. Było prawie południe. Wkraczamy do królestwa wietlicy samiczej - Athyrium filix-femina. Można się było zachwycić takim widokiem.
Docieramy do jednej z dróg biegnących w przybliżeniu po warstwicy. Spoglądamy za siebie. Zieleń w dnie lasu to dziki bez czarny - Sambucus nigra.
Ruszam jednak pod górę.
Po pewnym czasie dotarłem do niewielkiego łomu, gdzie wydobywano budujący wzgórze melafir. Oto buk zwyczajny - Fagus sylvatica, który uczepił się krawędzi wyrobiska.
A to już samo odsłonięcie bardzo zbitych melafirów.
A powyżej łomiku znajduje się kolejna niewielka równina.
Po chwili teren znowu zaczyna się podnosić. Widoki ogólne bez większych zmian, jak to w buczynie.
A teraz będzie coś grzybowego. Oto sesja z hubiakami pospolitymi - Fomes fomentarius. Zdjęcia tego i kolejnych grzybów zamieszczałem już w swoim czasie na tym forum, ale powtórzę je, ponieważ staram się unikać linkowania.
Idziemy dalej. Znowu mamy buki zwyczajne - Fagus sylvatica oraz wietlice samicze - Athyrium filix-femina.
W tej szczytowej części lasu drzewa miały jeszcze zielone liście.
Zbliżamy się w rejon klasztoru.
Tutaj wśród drzew skrywał się pniak świerkowy - Picea abies a na nim anyżak pachnący - Gloeophyllum odoratum.
Kolejnym grzybem była czubajka czerwieniejąca - Macrolepiota rhacodes.
Ten gatunek w historycznym wątku został skomentowany słowami - czubajka czerwieniejąca jak marzenie oraz piękne futerko, piękny pierścioneczek!