Niedawno od czytelników mysłowickiego wydania tygodnika Co Tydzień otrzymaliśmy informację o pojawieniu się bobrów w Przemszy, gdzieś tak na wysokości Brzęczkowic. Tego dnia udaliśmy się nad rzekę wraz z naszymi informatorami. Oto dokumentacja fotograficzna tego spaceru. W sumie przeszliśmy w jedną stronę około 1400m. Zanim jednak przejdziemy do meritum sprawy muszę powiedzieć, że rzecz dzieje się poniżej tak zwanego Trójkąta Trzech Cesarzy, gdzie bardzo czarna Czarna Przemsza spotyka nierzadko dość białą Białą Przemszę. Z ich połączenia powstaje Przemsza. W rzeczywistości moim zdaniem rzeka powinna nazywać się Szara Przemsza, co wynika z realności oraz logiki mieszania barw.
Startujemy z punktu określonego przez współrzędne N: 50st, 12min, 55sek; E: 19st, 9min, 49sek. Na początku mamy taki obrazek.



A to miejsce, gdzie podobny materiał trafił wprost do koryta rzeki, która tym sposobem została zwężona.



Po kilkunastu metrach napotykamy na pierwszą dopiero co podciętą topolę osikę - Populus tremula.



A to już pniak po drzewie ściętym dawno, ale ponownie napoczętym. Przy okazji proszę zwrócić uwagę na wszelkie śmieci wiszące na gałęziach. Teraz są one daleko od wody, ale stanowią swoiste memento - Przemsza, tu byłam.



Tuż obok znajduje się kolejny ślad po aktywności tych gryzoni. Samych zwierząt podczas całego spaceru nie spotkaliśmy.



Po około 200m napotkaliśmy wiąz górski - Ulmus glabra.





Powoli zbliżamy się do przecinającej rzekę prawie autostrady.



A to już ewidentny ślad bytności bobra, czyli tak zwana ślizgawka, znajdująca się na lewym brzegu rzeki. Analogiczne ślady znajdują się na naszym, prawym brzegu rzeki.





A rzeka, tak jak to było widać uprzednio i teraz ma wyraźnie szary odcień.



Przyjrzyjmy się ponownie lewemu brzegowi rzeki. Znajdują się tam zarośla z dominacją głogów - Crataeus ozdobionych podczas minionej powodzi wszelkimi śmieciami. Pomiędzy głogami znajdują się ślizgawki bobrów.



Istnieje przypuszczenie, że bobry zablokują rzekę. Wszystko wskazuje na to, że prędzej zrobią to niesione nią śmieci.





Idziemy dalej. Jesteśmy już dość blisko autostrady. Teraz na drugim brzegu rzeki czerwienieją trzmieliny zwyczajne - Euonymus europaea.



Teraz mijamy kolejne dawno podcięte drzewo.



Pod tak zwaną autostradą widzimy zniszczony brzeg rzeki. Stało się to wskutek rozmontowania przez miejscową młodzież odpływu wody spływającej z góry.





Idziemy dalej. Ponownie widzimy kolejne ślizgawki borów.



Prześwitują nawet spoza tych krzewów.



Są jeszcze w kolejnych dwu miejscach.





Trudno powiedzieć ile tych zwierząt zamieszkało tutaj, ale inne źródła podają, że w całym woj. śląskim jest ich mniej niż 100.