Pomiędzy Krakowem a Krzeszowicami w osi wschód - zachód oraz miejscowościami Kochanów i Kleszczów Grzbiet Tenczyński przecina głęboka dolina. Można o niej przeczytać między innymi tutaj - http://pl.wikipedia.org/wiki/W%C4%85w%C3%B3z_Kochanowski. Oto lokalizacja tego miejsca według mapy firmy Compass.



Startujemy od strony Kochanowa. Zarówno wspomniane źródło oraz inne podkreślają urodę tej okolicy. W realu jest tak jak w tytule wątku. Ledwo wysiedliśmy z minibusu i zobaczyliśmy to.





Było to nieco powyżej skałek otaczających wlot do wąwozu. Schodzimy teraz w stronę Kochanowa aby je zobaczyć. Oto droga łącząca tę miejscowość z Kleszczowem.



Wlot do wąwozu otaczają skałki. Ta znajduje się, idąc od Kochanowa po prawej stronie drogi.



A to skałki po lewej stronie tej drogi.



Przyjrzyjmy się bliżej powierzchni pierwszej ze skałek. Gładka powierzchnia to ślad po uskoku tektonicznym, dzięki któremu powstał pobliski Rów Krzeszowicki.



Są też fragmenty i strukturze wyraźnie ziarnistej. Uważam, że jest to jedna z odmian wapienia gąbkowego.



Tutaj, na niewielkiej półce wypatrzyliśmy opuszczone gniazdo.



Oto kolejne ujęcie tego wapienia oraz jama krasowa, czyli bardzo mikra jaskinia.





U podstawy skały widać wyraźne rowki. To tektoglify, czyli ślady po przesuwaniu się względem siebie bloków skalnych.



Teraz powrót do rzeczywistości. Przed skałką znajduje się niewielkie zagłębienie, sukcesywnie spłycane przez okoliczną ludność. Dla ilustracji powinny wystarczyć te dwie opony, chociaż śmieci ci tam dostatek.



Przyjrzyjmy się kolejnemu epizodowi związanemu ze skałką. Oto drzewo, które w końcu powinno ją rozsadzić.



Zresztą w innych miejscach inne drzewa też robią co mogą.



Czas teraz na skałkę po lewej stronie drogi. Nie ma istotnej różnicy w strukturze.



Teraz powoli zmierzamy w stronę Kleszczowa, idąc posłusznie lewą stroną drogi.



Na poboczu w zielonym tłumie naszą uwagę przykuła wyka - Vicia silvatica.



Porażał ją jakiś mączniak, ale nie zainteresowałem się nim bliżej.



Nieco dalej od drogi w lesie znajdują się kolejne skałki. Ich struktury wskazują na działanie tektoniczne.



Skały jurajskie pokrywa tutaj less. W jego stokach powstają charakterystyczne, bardzo efemeryczne żłobki deszczowe.







Przechodzimy teraz na prawą stronę drogi. Właściwy wąwóz znajduje się po tej stronie. Na początek jednak tajemniczy, czarny worek.



Teraz przechodzimy do pięknych okoliczności przyrody. Oto okazały klon jawor - Acer pseudoplatanus.



Dominują jednak buki zwyczajne - Fagus sylvatica.



A oto kolejne skupisko Vicia sylvatica opanowane przez mączniaka.



Czas zajrzeć do wnętrza wąwozu. Tutaj jest on niezbyt głęboki.



Jego zachodnie ściany ozdabiają paprocie. Większość z nich to wietlica samicza - Athyrium filix-femina.



Pomimo iż zbliżamy się do szczytu wzniesienia na poboczu natrafiamy na skupisko ostrożnia warzywnego - Cirsium oleraceum.



I kolejny rzut oka w głębię wąwozu. Teraz patrzymy w kierunku południowym.





Stan drzewostanu wskazuje na to, że miała tutaj miejsce jakaś akcja w rodzaju "przeminęło z wiatrem.



W tym odcinku skupiłem się na pięknych okolicznościach przyrody. Sedno sprawy pokażę w drugiej części.