Ruszamy dalej w dół jakby to powiedzieć "doliny suchej wody". Teraz na mapie firmy Compass jest to odcinek jasnozielony.



Na początek ładny ale śmiertelnie trujący grzybek, muchomor plamisty - Amanita pantherina.







Po krótkim obejrzeniu znaleziska czas na kolejny fragment gęstwy krzewów.





Tutaj dolinę przecina kolejna ścieżka.



Oczywiście skorzystanie z niej nie wchodziło w rachubę. Dalej przedzieram się przez krzewy.





Na szczęście są też odcinki łatwe do przejścia. Ostatecznie cóż znaczy taka kłoda pod nogami z kruszczykiem szerokolistnym - Epipactis helleborine na pierwszym planie.



A w pobliżu mamy kolejny egzemplarz tego gatunku otoczony przez tłum szczawika zajęczego - Oxalis acetosella.



Natrafiamy również na kolejne skupiska starych, jak na tę okolicę świerków - Picea abies.





Jest też martwy młodzik.



I znowu gęstwina, ale nietrudna do przejścia.



Jej urodę podkreślają okazałe egzemplarze wietlicy samiczej - Athyrium filix-femina.



Ale póki co jest gęstwina.



Są też fragmenty łatwiejsze do przejścia.



Są też urocze detale. Oto chrobotek - Cladonia w cieniu siódmaczka leśnego - Trientalis europaea.



Teraz trafiłem na większe rozszerzenie doliny, które maskuje tłum młodych świerków - Picea abies.



Niewątpliwie jest to potomstwo tych okazałych drzew.



Przedzieram się dalej.





By po raz kolejny trafić na łatwy odcinek.



A oto pierwszy dowód na to, że cywilizacja również tutaj dotarła.



Na szczęście to był tylko drobny incydent. Reszta jest urocza.





A ten powalony świerk skojarzył mi się ze szkieletem martwego dinozaura.



A za nim kolejna grupa młodych świerków.



Cały czas dominowała zieleń i brąz. Barwnym akcentem były kwiaty psianki słodkogórz - Solanum dulcamara.



Na kolejnych zdjęciach można dostrzec, że dolina jeszcze bardziej się pogłębia.





Dopiero tutaj znalazłem bardzo interesujący mech różyczkoprątnik - Rhodobryum roseum. Przyjrzyjmy mu się bliżej.









Pojawił się tutaj również smakosz sosnowych szyszek, szyszkolubka kolczasta - Auriscalpium vulgare.





A oto merzyk pokrewny - Plagiomnium affine.



Ta gęstwa skrywa wiele ciekawostek.



Jedną z nich jest ten mech, którego nie usiłuję nawet nazwać.



Dlatego pora iść dalej.





Ten etap wędrówki tropem zaginionego Żabnika kończę przy tej powalonej kłodzie.



Tutaj zerkniemy tylko na merzyk pokrewny - Plagiomnium affine.



Jest i różyczkoprątnik różowy - Rhodobryum roseum.