W drugiej części wątku poświęconego południowej części płaskowyżu górującego nad pograniczem Dziećkowic i Imielina zajrzymy przede wszystkim do niewielkiego kamieniołomu. Tak wygląda to miejsce z pewnej perspektywy. Wzniesienie na horyzoncie to pokazywana wielokrotnie Gąsiorowa Góra w Imielinie.



Znajdują się tutaj ruiny wapiennika. Kamieniołom jak się można domyślać był jego bazą surowcową.





Przyjrzałem mu się z geoturystycznego punktu widzenia. Od razu moją uwagę przykuł kawałek wapienia z marglistymi wstawkami. Równoległe ułożenie warstw w tym kamieniu świadczy, że sedymentacja osadu nastąpiła w bardzo spokojnym akwenie.



Oto wapiennik z drugiej strony.



Tutaj znajduje się dość czytelna, jako profil, dla geologów ścianka.



Zgodnie z dostepną mi literaturą jest to III wapień falisty warstw gogolińskich górnych triasu środkowego.



Te płytki to spąg warstwy nad którą bardziej na północ znajdują się ciała kuliste i poduszkowate. Pod nią znajduje się masywny pokład zlepieńca śródformacyjnego.



Przyjrzyjmy się z bliska jego najważniejszym składnikom, czyli intraklastom. Lichenolodzy mogą pokusić się o oznaczanie porostów.









A teraz ostatni rzut oka na wapienie płytkowe.



Teraz przenosimy się na wschodnią krawędź wyrobiska.



Tutaj widzimy tylko wapienie płytkowe.



Ta część kamieniołomu jest silnie zarośnięta. Dominuje trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios.



Ale tu i ówdzie odsłaniają się formacje z płytkami.



W płytkach znajdujemy pojedyncze szczątki liliowców, czyli krynoidy.







Skały to ciekawe siedliska. Tutaj mamy lekkie zaczerwienienie.



To sprawka rudej zielenicy z rodzaju Trentepohlia.



Wróćmy na chwilę do geologii. Oto typowe ripplemarki, czyli utrwalone falowanie morskie.





Jest też struktura soczewkowata, która powstała w chwili, gdy osad nie był całkiem stabilny.



Oto kolejne migawki z południowej krawędzi kamieniołomu. Te struktury powstały wskutek osuwania się krawędzi wyrobiska.





Tutaj przycupnął jastrzębiec kosmaczek - Hieracium pilosella.



Po opuszczeniu kamieniołomu spoglądamy na Jeleń. Po lewej stronie widzimy las, który przemierzaliśmy w pierwszej części tego fotoreportażu.



Teraz moją uwagę przykuła żebrzyca roczna - Seseli annuum, którą oznaczyłem po szczątku liścia na łodydze.







Na zakończenie wszedłem na chwilę do lasu w poszukiwaniu bardzo pokręconych sosen.