Miejscem akcji jest spory kompleks leśny położony nieco na północ od Wisły pomiędzy miejscowościami Mętków Mały oraz Jankowice. Było to Szare Bagno. Nazwa zobowiązuje, ale już przed wojną obszar ten został zmeliorowany dla potrzeb gospodarki leśnej i tak już zostało. Tym nie mniej uchował się tutaj jeden bardzo mokry kawałek zwany Jeziórko. Zdaniem ucznia chrzanowskiego LO, który mi ten teren pokazał, zasługuje nawet na uznanie go za obszar Natura 2000, chociaż moim zdaniem wystarczyłby użytek ekologiczny. Oto miejsce akcji na mapie firmy Compass.



Do celu dotarliśmy i teren opuściliśmy Jakubowską Drogą. Najbardziej mokre miejsce to zielona plama. W tym odcinku wędrujemy wzdłuż czerwonej kreski.
Na początek ciek wzdłuż drogi leśnej. To główny rów melioracyjny.



Woda ma naturalny rdzawy kolor. wśród roślinności dominują sit rozpierzchły oraz jeżyny. Jest też gorysz błotny.



Drenaż jest tutaj bardzo silny.







A oto i najbardziej podmokły fragment. Da się go przejść w woderach, ale ponieważ takowych nie posiadałem zostało mi to oszczędzone.



Jedno z drzew miało wyraźną rdzawą korę. Tak objawia się ruda zielenica - Trentepohlia.



Na brzegu zbiornika wodnego znajdują się płaty torfowca. Być może jest to Sphagnum palustre. A zbiornik wodny to najprawdopodobniej zarastające starorzecze, tutaj wiślisko. Ostatecznie cały ten obszar to terasa zalewowa tej rzeki.



W wodzie głównym składnikiem krzewiastego drzewostanu była kruszyna pospolita - Frangula alnus.



Na pniu powalonej brzozy występowały liczne hubiaki pospolite - Fomes fomentarius. Jeden z okazów był podejrzanie zaczerwieniony, ale moim zdaniem to tylko kwestia zawilgocenia.





Idziemy dalej. Mijamy trzcinę - Phragmites australis z dużą domieszką kruszyny.



Czasami trafiają się okazałe, jak na sąsiedztwo, olsze czarne - Alnus glutinosa.



Te szerokie blaszki liściowe to kosaciec żółty - Iris pseudoacorus. Wprawne oko zauważy także rdest ostrogorzki - Polygonum hydropiper.



A oto kolejne trzciny z kruszynami.



Jest i wietlica samicza - Athyrium filix-femina.



Cały czas okrążaliśmy ten teren od czasu do czasu spoglądając na wodę oraz wykroty świerków - Picea abies.





Zwracałem również uwagę na detale. Pod nogami był szczawik zajęczy - Oxalis acetosella oraz dwa typowe gatunki mchów. Szydlaste liście to żurawiec falisty - Atrihum undulatum, owalne listeczki to merzyk pokrewny - Plagiomnium affine.



Ogólnie przeważała taka impresjonistyczna mozaika. Tutaj można ponadto zauważyć świeży dowód na obecność bobrów.





A to drzewo zostało ścięte w lipcu.



Po jego pniu, a była to topola osika - Populus tremula przeprawiliśmy się nad dość głęboką wodą.





Nad brzegiem zalanego obszaru trafiła się wierzba uszata - Salix aurita.





Na pniu jednej z brzóz wystąpiły osobliwe chrobotki - Cladonia. Nie mam śmiałości dochodzić jaki to gatunek, a może nawet dwa gatunki.









A teraz inne powalone drzewo a na nim kępa żurawca falistego - Atrichum undulatum.





A oto największy, jak dla mnie, chociaż niepozorny skarb zdobyty podczas tej wyprawy. Microbotryum stellariae na kościenicy wodnej - Myosoton aquaticum, dawniej Malachium aquatica.



Niejedną kościenicę wodną w życiu znalazłem, ale tak chorą dopiero pierwszy raz.





I dlatego byłem zmuszony pozyskać kilka jej fragmentów do swoich zbiorów no i wytyczyć kolejną powierzchnię badawczą, chociaż jej granic póki co nie określiłem. Idąc dalej zbierałem kolejne grzyby. Podziwiałem też drzewa oplecione chmielem - Humulus lupulus.



W tej okolicy nie brak również okazałych świerków - Picea abies.







Mijając zasłonę z ich gałęzi dotarliśmy do strumienia, rowu melioracyjnego opuszczającego zarastający akwen.