Kiedy rozpoczynałem swoje badania terenowe w okolicy Chrzanowa miałem bardzo mgliste pojęcie o topografii przemierzanych okolic. Dziś mapy robione z różną dokładnością są powszechnie dostępne. wówczas, a było to przed 1989 rokiem mogłem jedynie przyjrzeć się mapie powiatu chrzanowskiego w skali 1 : 100000, pod żadnym pozorem nie robić notatek i szkiców. Po prostu mieć to wszystko w pamięci. Nie muszę dodawać, że wielu obiektów tamże nie zamieszczano, bo to była tajemnica. Tym sposobem została zdefiniowana powierzchnia ochrzczona pierwotnie jako las położony na zachód od linii kolejowej do Pogorzyc. Nieco później zorientowałem się, że w tym lesie zlokalizowano zakłady mięsne oraz chłodnię, część lasu znalazła się na północ od linii kolejowej do Oświęcimia. Na dobitkę linię kolejową do Pogorzyc zlikwidowano. Na szczęście torowisko chociaż bez szyn wciąż jest czytelne. Oto fragment współczesnej mapy firmy Compass z zarysem tej powierzchni badawczej. Mógłbym ten teren podzielić nawet na pięć powierzchni badawczych, ale stwierdziłem, że byłoby to mnożenie bytów ponad potrzebę, skoro całość mieści się w kwadracie o boku około 1 kilometra.



Fotoreportaż dotyczy odcinka oznaczonego fioletową kreską. Miejsce to podlega silnej antropopresji. Oczywiście zatrzymałem się tutaj na chwilę w celu uzupełnienia zbioru grzybów pasożytniczych. Na początek łan chorej nawłoci kanadyjskiej - Solidago canadensis. Erysiphe cichoracearum z tego żywiciela kiedyś stąd pozyskałem, ale teraz zauważyłem, że choroba zachorowała. Poraża ją workowiec Ampelomyces quisqualis.



Wśród niego zwróciłem uwagę na spory okaz ostrożnia lancetowatego - Cirsium vulgare. Można przy okazji obejrzeć charakterystyczny puch kielichowy gatunków tego rodzaju. Mój bohater był bardzo chory, za sprawą rdzy Puccinia cnici.







A oto klasyczny widok w tej części lasów chrzanowskich - śmietnik, podbiał - Tussilago farfara, wrotycz - Tanacetum vulgare i ostrożeń polny - cirsium arvense.





Obydwie rośliny rozwijają się tutaj bujnie, tym nie mniej były bardzo chore.



Nieco dalej od drogi las jest niczego sobie. Tutaj mamy leszczynę pośród sosen.



A oto jedna z przecinających las dróg.



I na zakończenie pełen rzut oka na typowy skład gatunkowy tutejszego drzewostanu.