Oto środkowa partia lasu. Jak widać drzewostan jest dość młody z pewną dozą dzikości. Wyróżnia się złamany dąb - Quercus rubra.





Oto dalsza część drzewostanu z dominacją tego gatunku.





Na dnie lasu zalega sporo martwego drewna. Brak widocznych gołym okiem grzybów.







W dalszym ciągu są dęby - Quercus rubra.



Są omszałe brzozy - Betula pendula.



Mech sprawia wrażenie kędzierzawca - Dicranoweisia cirrata.





Teraz dominują drzewa liściaste w tym lipy - Tilia cordata.



Bywają sosny - Pinus sylvestris. Otaczają je robinie - Robinia pseudoacacia.





Oto kilka widoków ogólnych tego drzewostanu. Botanicznie szału nie ma.







Zaczyna się przewaga brzozy - Betula pendula.





Mchy reprezentuje brodawkowiec - Pseudoscleropodium purum.





Jest dzióbkowiec - Eurhynchium angustirete.



Oto kolejna sosna - Pinus sylvestris pośród dominujących brzóz - Betula pendula.





Jest tam spora domieszka czeremchy - Padus serotina.





Są lipy - Tilia cordata.



Lokalnie dominuje osika - Populus tremula.







Oto kolejna partia lasu z martwym drewnem. Grzybów widocznych gołym okiem brak.















Zielonym przerywnikiem jest złotowłos - Polytrichastrum formosum.



Oto kolejna gęstwina z martwym drewnem.







Powoli zmierzam ku ulicy Marii Konopnickiej. W tym gąszczu jest okazała sosna - Pinus sylvestris.





Teraz w lesie poza brzozą - Betula pendula pojawia się więcej olszy - Alnus glutinosa.







Ponownie pojawiają się dęby - Quercus rubra.

Zerkając pod nogi zauważam śmiałka - Deschampsia caespitosa.





Jest sitowie - Scirpus sylvaticus.



Są olsze - Alnus glutinosa.









Jest bluszczyk - Glechoma hederacea.



Są sity - Juncus effusus.





Opuszczam las.





Całość kończę w miejscu, gdzie ulica Marii Konopnickiej dochodzi do ulicy Polskiego Czerwonego Krzyża. Tutaj znajduje się krzyż przydrożny.