Rozpoczynam coś, co nazywam obywatelskim audytem. W pierwszym przejściu przez Jaworznicki Obszar Gospodarczy jednoznacznie kojarzony z projektem Izera, wchodzę na jego teren w odległości około 300 metrów na wschód od skrzyżowania ulicy Wojska Polskiego z ulicą Promienna. Na początku tablica informacyjna.



Dowiadujemy się z niej, że w lipcu 2021 roku z Funduszu Reprywatyzacji wydano tutaj 500 000 000 złotych. Miejmy tę kwotę przez oczyma wkraczając na to pustkowie. Oczywiście potem dodano spore co nieco.



Na lewo Dolina Żeleźnicy.





Na prawo część działki pod Izerę przylegająca do ulicy Wojska Polskiego.



Ponownie zerkamy w dolinę Żeleźnicy ponieważ ona poszła na pierwszy ogień.





Żółć nas zalewa. Jest nawłoć z kręgu Solidago gigantea. Tu i ówdzie towarzyszą im robinie - Robinia pseudoacacia.









Jest czeremcha - Padus serotina.



Ponownie nawłoć z kręgu Solidago gigantea.



Jest bardzo wąskolistna babka - Plantago lanceolata.



Tak wygląda to zielono-żółte pustkowie.







Trafił się uczep - Bidens frondosa.



Wchodzimy na teren byłego osadnika. W 2021 roku szlibyśmy w cieniu drzew. Osobliwością jest utrzymująca się woda.



Mijamy osikę - Populus tremula.



Jest sadziec - Eupatorium cannabinum pośród robinii - Robinia pseudoacacia.



Oto powierzchnia zarastającego osadnika. Pierwszy plan zajmuje konyza - Conyza canadensis.





Jest rozmycie schodzące w dolinę Żeleźnicy.

Na szczycie znajduje się pole trzcin - Phragmites australis.



Zerkamy w Dolinę Żeleźnicy. Stok osadnika kolonizuje brzoza - Betula pendula wespół z sosną - Pinus sylvestris.











Dolinę Żeleźnicy na trawersie południowo-zachodniego skraju wysokiego osadnika przecina kanał z szuwarem pałki - Typha latifolia.





W tej okolicy stok osadnika zdominowały osika - Populus tremula i czeremcha - Padus serotina.





Schodzimy dół. Pojawia się elektryzujący widok.





Jest trzęślica - Molinia caerulea agg.





Przekraczamy linię energetyczną.



Zmierzamy ku ulicy Wojska Polskiego. Szału nie ma.











Osiągamy linię kolejową. Odbijamy w prawo.



Tak wygląda Żeleźnica w miejscu przecięcia się z nią.





Ruszamy na wschód. Oto woda gruntowa pod skorupą.



Oto Żeleźnica i jej lewobrzeżny dopływ.









Latem 2021 był tutaj las z kruszczykami - Epipactis. Teraz są nawłocie - Solidago i topola - Populus ×canadensis.





Oto Żeleźnica.



Przekraczamy ją.



Opuszczamy dolinę.



Przez pustkowie gnamy ku ulicy Obrońców Września 1939 roku.









Jest sporo sadźca - Eupatorium cannabinum.



Zerkamy w kierunku północno-zachodnim. W oddali widać Mysłowice Brzęczkowice.





Oto dwa profile glebowe.





Oto jeden z potencjalnych wjazdów na ten teren.