Stoimy pośrodku wschodniej części lasu.



Powoli ruszamy na zachód. W drzewostanie pojawia się sporo brzozy - Betula pendula.







Mijamy topolę - Populus ×canadensis opanowaną przez hubiaka - Fomes fomentarius.









Droga się poszerza. Drzewostan jest niezmienny.









Mijamy czeremchę - Padus avium, która przegrała sama z sobą walkę z grawitacją.









Idziemy dalej.





Jest topola - Populus ×canadensis z korzeniami na wierzchu.





Jest kolejna jeszcze żywa ale przegrana czeremcha - Padus avium.







Kolejne przyspieszenie przez zielony gąszcz.







Zbliżamy się do głównej drogi. Mijamy okazałe dęby - Quercus rubra.









Przekraczamy drogę którą pokonaliśmy w osi południe - północ.



Idąc dalej przechodzimy przez płat dębów - Quercus rubra.







Przekraczamy kolejny asfalt. Gnamy dalej na zachód.





Jest sporo martwego drewna.





Jest wiele młodych drzew.



Jest wiele brzóz - Betula pendula.









Są lipy - Tilia cordata.





Jest wierzba - Salix caprea.





Jest lipa - Tilia cordata.





Ruszamy na południe. Szału nie ma.









Są brzozy - Betula pendula. Tę atakuje hubiak - Fomes fomentarius.



Jest na niej ciekawa rana.



Idąc dalej powoli ruszamy na południe. Jest sporo brzóz - Betula pendula.









I tak dotarliśmy do ulicy Katowicka. Za nią znajduje się Lasek Alfreda.