Idę dalej na północ tradycyjnym wężykiem. Mijam omszały pniak.



Mijam nerecznicę - Dryopteris dilatata









Są orlice - Pteridium aquilinum i powalone drzewo.









Przyspieszam.



Wchodzę pomiędzy starsze sosny - Pinus sylvestris.





Mijam wietlicę - Athyrium filix-femina.





Idę dalej.



Mijam borówkę - Vaccinium myrtillus.



Mijam trzęślicę - Molinia caerulea.





Idę dalej.



Lokalnie dominuje czeremcha - Padus serotina.





Powalony dąb - Quercus robur pokazuje wolę życia.



Oto osobliwy detal sosny - Pinus sylvestris.



Są trzciny - Phragmites australis.





Bór staje się bardziej mieszany.



Jest sporo pięciornika - Potentilla erecta.







Dalej szału nie ma.





Jestem blisko drogi. Na pierwszym planie widać dęby - Quercus robur.



Jest okazała sosna - Pinus sylvestris.



Idę dalej. Ścieżka jest bardzo wyraźna.



Wychodzę na drogę Wilkoszyn - Ciężkowice.



Skręcam do Wilkoszyna.



Dokumentuję skraj lasu. Oto dąb - Quercus robur i jego mączniak - Erysiphe alphitoides.



Oto dereń - Cornus sanguinea.



Oto tarnina - Prunus spinosa.



Oto kozłek - Valeriana officinalis i jego rdza - Uromyces valerianeae.







Oto bodziszek - Geranium palustre.





Oto krwiściąg - Sanguisorba officinalis.



Oto posłonek - Helianthemum nummularium.





Jest drżączka - Briza media.



I na zakończenie las jako taki.