Kolejny fotoreportaż dotyczący okolic Jastrzębia Zdroju. Tytułowa okolica jest sporą zieloną plamą. Porasta ją mieszany las liściasty.







Charakterystycznym elementem krajobrazu są groble porośnięte bukami - Fagus sylvatica.





Drzewa są okazałe.









Jest też klon - Acer platanoides. Zerkam w jego koronę.





Z kolei na pniu buka - Fagus sylvatica przebywają nader liczne jak mi się wydawało równonogi. W rzeczywistości to skoczogonka - Tetrodontophora bielanensis.





Dominują buki - Fagus sylvatica.



Jest wiąz - Ulmus.



Jest omszały pniak.







Płaskie powierzchnie po obu stronach to dna stawów. Zasadniczo wiele wskazuje na to, że mamy tutaj do czynienia z kompleksem stawów który uległ sukcesji w kierunku leśnym.



Jest nerecznica - Dryopteris dilatata.



Oto kolejna grobla z bukami - Fagus sylvatica.



Jest dąb - Quercus rubra.





Jest na nim misecznica - Lecanora conizaeoides.



Oto zalesiona powierzchnia stawu. Dominuje olsza - Alnus glutinosa. Jest turzyca - Carex brizoides.





Są dęby - Quercus robur.



Jest modrzew - Larix decidua.





Jest też dąb - Quercus rubra.



Oto dno zalesionego stawu.







Jest okazała lipa - Tilia cordata.







Są skoczogonki - Tetrodontophora bielanensis.



Oto powierzchnia stawu. Między innymi są tutaj buki - Fagus sylvatica. Na drzewach sporadycznie pojawia się się misecznica - Lecanora conizaeoides.

Witam,
To nie są równonogi tylko skoczogonki, a dokładniej Tetrodontophora bielanensis z rodziny Onychiuridae. Gatunek pomimo, że pospolity to niezwykle ciekawy. Jest to tzw. żywa skamielina. Można powiedzieć, że gdyby wymarł byłby brakującym ogniwem w teorii ewolucji rodziny Onychiuridae, a tak wiemy jak to się zaczęło.

Dzięki i teraz wiem, dlaczego nie mogłem go znaleźć szukając wśród równonogów a z wizyty w terenie zapamiętałem końcówkę bielanensis. Towarzyszący mi zoolog był zaskoczony masowym pojawem tego gatunku w tej okolicy.

W zoogeografii panuje niestety do tej pory teoria, jakoby to był gatunek górski, zamieszkujący Karpaty i Sudety. Było to spowodowane miłością do gór tych paru Collembologów, którzy w naszym kraju działali. Pogląd ten, do tego stopnia pokutował, że locus typicus, które znajduje się w Bielanach pod Warszawą miało być przypadkowe (Czworozęby miała tam przynieś powódź). Dopiero parę lat temu okazało się, że cały czas tam siedzi.

Wg mnie to gatunek leśny związany ze starymi lasami takimi mało użytkowanymi (im bliżej klimaksu tym mu lepiej).

Nie zdziwiłbym się, gdyby znaleziono go w Puszczy Białowieskiej lub nawet Romnickiej. Ale nikt go tam nie szuka.

Zaraz będzie część druga, ale jak zauważyłem w tym miejscu znajdują się młode lasy porastające stare osuszone stawy. Stary drzewostan jest na byłych groblach. Dla zoogeografii ważne jest, że ta okolica to rejon Bramy Morawskiej i południowych stoków Płaskowyżu Rybnickiego, części Wyżyny Śląskiej. A że nikt go gdzie indziej nie szuka. Cóż, jak w wielu dziedzinach nauk kaloszowych - żniwo jest wielkie jeno robotników mało.

Przydała by się opinia zawodowego lichenologa, bo na moje oko, większość tego co prezentujesz jako misecznica - Lecanora conizaeoides, to raczej liszajec - Lepraria.

Dzięki za uwagę. Postaram się to wyjaśnić w najbliższym czasie. Zastanawiam się nad Lepraria incana. Po prostu ktoś, kiedyś źle mnie nauczył. To było w XX wieku.