Tytułowe miejsce znajduje się na zachód. Ogranicza go biegnąca podstawą stoku ulica Wąwozowa. Tak prezentuje się ono od strony ulicy Lipowej.



Ruszam na zachód granicą uprawy i łąki.







W zaroślach po prawej stronie widać dominację wierzby białej - Salix alba, chociaż to blisko szczytu tytułowego wzniesienia.



Odbijam na północ. Grunt jest wyraźnie wilgotny.





Jest sporo chrzanu - Armoracia rusticana w wilgotnej dolince.







Nieco dalej wody jest więcej. Pojawia się mięta - Mentha longifolia.







Oto wspomniane na początku wierzby białe - Salix alba.





Oto początek pasma zarośli biegnących na północ granicą. Jest dereń - Cornus sanguinea.



Jest olsza - Alnus glutinosa.



Są pokrzywy - Urtica dioica.



W drzewostanie dominują osiki - Populus tremula.



Jest nerecznica - Dryopteris filix-mas.





Dalej osikom - Populus tremula towarzyszy brzoza - Betula pendula.





Jest wierzba - Salix caprea.



Są jeżyny - Rubus caesius.



Jest więcej brzóz - Betula pendula.



Jest okazały jak na tę okolicę dąb - Quercus robur.



Wchodzę do środka. Jest tutaj wyraźna ścieżka.







Jest bez czarny - Sambucus nigra.



Po zachodniej stronie w pokrzywach - Urtica dioica skrywa się misa źródłowa.





Schodzę w dół taplając się w wodzie.





Jest skrzyp - Equisetum telmateia



Jest mozga - Phalaris arundinacea.



Okolica jest podtopiona.





Na skraju lasu wyrastają robinie - Robinia pseudoacacia.





Jest błotnista misa źródłowa.



Oto początek właściwego lasu.





Tło to gajowiec - Galeobdolon luteum.