Idziemy teraz w górę suchego koryta Kłodnicy. W drzewostanie dominuje olsza - Alnus glutinosa. Jest sporo turzycy - Carex brizoides.





W dniu tego spaceru wydawało mi się że jest olsza - Alnus glutinosa o parametrach pomnika przyrody. W lutym 2024 ustaliłem, że jest to dąb - Quercus robur.



Dno Kłodnicy jest błotniste. Wokół wciąż dominuje olsza - Alnus glutinosa i turzyca - Carex brizoides.













Brzeg koryta to swoista aleja olszy - Alnus glutinosa.







Teraz w błotnistym korycie Kłodnicy pojawia się turzyca - Carex remota.





Pojawia się woda.





Wkraczamy do lasu.





Na dębach- Quercus robur pojawia się misecznica - Lecanora conizaeoides.



Fizjonomia lasu nie zmienia się.



Teraz ruszamy na północ drogą biegnącą równolegle względem tej, którą wędrowaliśmy w pierwszej części.









Wchodzimy do lasu. Przemieszczamy się w kierunku północno-wschodnim.







Jest kruszyna - Frangula alnus.



Jest kruszczyk - Epipactis helleborine.



Jest wrośniak - Trametes versicolor.



Są kruszczyki - Epipactis helleborine.





Jest sporo brzozy - Betula pendula.



Jest trzęślica - Molinia caerulea.



Jest chrobotek - Cladonia coniocraea.



Las jest bardzo młody.







Jest orlica - Pteridium aquilinum.



Dalej pojawiają się dęby - Quercus robur. Porostów na drzewach brak.



Jest kruszczyk - Epipactis helleborine.



Jest brzoza - Betula pendula.



Oto las jako taki.



Oto osobliwy pniak.



I jeszcze dąb - Quercus robur z osobliwą zagojoną raną na pniu. Poza tym jest tutaj misecznica - Lecanora conizaeoides.