Kolejnym punktem podczas wizyty w Miechowicach była tytułowa góra. Od wschodu ogranicza ją aleja Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Od południa ulica Wysoka a od zachodu ulica Drobczyka. Na początku drzewostan jako taki.
Uwagę przykuwa
robinia –
Robinia pseudoacacia.
Oto kolejne widoki drzewostanu. Uwagę przykuwa brak porostów na ich korze, a ten aspekt bioróżnorodności był tutaj najważniejszy.
Drzewem godnym uwagi jest dąb –
Quercus robur.
Jest pewna ilość jaworów –
Acer pseudoplatanus.
W runie pojawiają się niewielkie płaty podagrycznika –
Aegopodium podagraria.
Są lipy –
Tilia cordata z wieloma bardzo młodymi pędami odroślowymi.
Lokalnie w drzewostanie jest sporo lipy –
Tilia cordata. Drzewostan sprawia wrażenie grądu – Tilio-Carpinetum.
Na ich pniach są osobliwe deformacje.
Na drzewach wciąż brak porostów. Nieliczne są także aerofilne zielenice.
Zbliżam się ku kaplicy pw. św. Barbary. Wyraźnie widać stok wzniesienia. Jest sporo podagrycznika –
Aegopodium podagraria.
Purpurowa plama na drugim zdjęciu to buk –
Fagus sylvatica „Atropurpurea”.
Oto inne drzewo tego gatunku o mniej purpurowych liściach.
Zauważyłem jeszcze klon –
Acer saccharinum. Drzewo jest bardzo okazałe.
Oto zielona gęstwina otaczająca kaplicę. Są robinie –
Robinia pseudoacacia.
Są klony –
Acer platanoides.
Są lipy –
Tilia cordata wytwarzające liczne pędy odroślowe.
Jest pewna ilość buków -
Fagus sylvatica.