Tego dnia korzystając z uroków bycia emerytem odwiedziłem tytułową okolicę. Wspomniany w tytule staw znajduje się na zachód od alei Jana Nowaka-Jeziorańskiego i jest jednym z akwenów powstającego Pojezierza Górnośląskiego. Na miejsce akcji zawiozła mnie grupa przyjaciół którym potrzebna była moja wiedza botaniczna. Wystartowaliśmy z końca drugiej uliczki położonej na północ od ulicy Szyb Pilgera. Jest tam niewielki zagajnik i uprawiane pola uprawne.







Na skraju zagajnika wyrasta nerecznica - Dryopteris filix-mas.





Pokonujemy uprawy. Na horyzoncie majaczy Staw Brandtka.





Opuszczamy pole. Wkraczamy w płat trzcinnika - Calamagrostis epigeios. Staw jest za szuwarem pałkowym.





Pośród trzcinnika wyrasta ostrożeń – Cirsium arvense.



Jest też pięciornik – Potentilla anserina.



Daleko od tafli wody pojawiają się płaty situ – Juncus effusus.





Jest też sit – Juncus inflexus.







Na mokradłach bliżej północno-wschodniego brzegu stawu wyrastają płaty rdestu – Polygonum amphibium. To może być forma wodna, która po obniżeniu się poziomu wody jakoś sobie poradziła.





Woda jest bardzo żyzna o czym świadczą obfite zakwity glonów.





Na błotnistej przestrzeni po wyschniętym stawie wyrasta obfity płat rzepichy – Rorippa palustris. Roślina stanowi tutaj znaczący składnik zbiorowiska roślinnego.

Woda skrywa się za szuwarem trzciny – Phragmites australis oraz pałki – Typha latifolia.



Gatunkiem nowym na trasach moich wędrówek okazała się turzyca – Carex pseudocyperus. W Polsce ma ona liczne rozproszone stanowiska.









Nieco dalej pojawił się płat ponikła – Eleocharis.







Akwen przesłania szuwar z dominacją pałki – Typha latifolia.



Oto większy fragment mokradła z dominacją ponikła. Tutaj stawiam na ponikło – Eleocharis palustris.







Zerkam na akwen. Eutrofizacja osiągnęła bardzo wysoki poziom. Idę dalej na południe. W szuwarach dominuje trzcina – Phragmites australis.









Na wschodnim brzegu akwenu widać suche drzewa tkwiące w wodzie. Oznacza to, że akwen jest godny swojej nazwy. Martwe drzewa to część zaskoczonego lasu.





Tego dnia pogoda była dżdżysta. W szuwarach zauważyłem kielisznika – Calystegia sepium.



Z drzew wyróżnia się grusza dzika – Pyrus pyraster.



W akwenie kłębiło się sporo zielska.



Blisko brzegu wyrasta żabieniec – Alisma plantago-aquatica.




Skłębione zielsko to rogatek – Ceratophyllum submersum, gatunek rzadki na Śląsku.









A potem po prostu lunęło i trzeba było wracać. Ciąg dalszy będzie następnego dnia.