Po niewątpliwym sukcesie czas było wracać do samochodu. Schodzimy w dół doliny. W zaroślach są topola - Populus alba i jawor - Acer pseudoplatanus.



Są brzozy - Betula pendula.



Jest dereń - Cornus sanguinea.



Jest buk - Fagus sylvatica.



Jest klon - Acer platanoides.



Jest robinia - Robinia pseudoacacia.



Jest leszczyna - Corylus avellana.



Jest dąb - Quercus robur.



Jest osika - Populus tremula.



Jest modrzew - Larix decidua.



Wkraczamy na odłogowane pole uprawne.





Mijam świerzbnicę - Knautia arvensis.



W zaroślach dominuje brzoza - Betula pendula.



Jest rzepik - Agrimonia eupatoria.



Idziemy dalej.



Mijamy niewielką skałkę.





Zmierzamy do kolejnego pasma drzew.



Podziwiając chmury zerkamy na zachód a następnie na północ.





Zerkamy na południe. Chmury nad Srokową Skałą były bardzo intrygujące.



Pod nogami zauważam ostrożnia - Cirsium arvense.



Stoimy pod grupą brzozy - Betula pendula.



Zerkamy na zachód. Pojazd stoi przy gospodarstwie pośrodku linii horyzontu.



Odbijamy na wschód ku samotnemu drzewu.



Zerkamy na południe. Czarne chmury gromadzą się nad skałą.



Wśród traw widać jeżynę - Rubus caesius.



Pośród uprawianych pól uprawnych kierujemy się do dna doliny.











Osiągamy kępę krzewów w których skrywa się omszała skałka.









Z mchów wyróżnia się strzechwowiec - Dryptodon pulvinatus. Kadry z tego miejsca są w filmie.





Jest listkowaty porost naskalny.





Zerkamy na zachód.



Teraz powoli poprzez zaorane pola ruszamy na południe.



Teraz w drodze do samochodu podziwiamy chmury.