Kontynuuję wędrówkę. Będąc w środkowej części grobli badam dokładnie złamaną część lipy – Tilia cordata.



Na jej powierzchni rozwijają się pojedyncze płaty tarczownicy bruzdkowanej – Parmelia sulcata.







Jest kolejny niezbyt okazały dąb – Quercus robur.







Teraz natrafiłem na spory płat czereśni – Cerasus avium.










Zerkając pod nogi zauważam nerecznicę – Dryopteris filix-mas.



Dalej pojawia się sporo lip - Tilia cordata. Część drzew jest okazała. Niektóre wytwarzają pędy odroślowe. Na ich pniach znajdują się śladowe ilości misecznicy – Lecanora conizaeoides.













Teraz natrafiam na kolejne dęby – Quercus robur z większymi powierzchniami opanowanymi przez misecznicę – Lecanora conizaeoides.







I znowu czereśnie – Cerasus avium. To lokalne skupisko tych drzew.











Oto kolejna gęstwina, gdzie trudno o szczegółową listę obecności. Jednakże dąb szypułkowy – Quercus robur dominuje.









Dla wygody wychodzę na pole uprawne położone na północ od przemierzanej grobli. Widać zwarty drzewostan porastają całą groblę.



Barwnym przerywnikiem jest poziewnik – Galeopsis pubescens.



Urozmaiceniem jest wierzba krucha – Salix fragilis.





I znowu lipy – Tilia cordata z pędami odroślowymi.





Lokalnie tworzy on większe zgrupowania. Towarzyszy mu dąb – Quercus robur.















W końcu pojawiają się okazałe jesiony – Fraxinus excelsior.





Niektóre zbliżają się do wymiarów pomnika przyrody. W niższym piętrze pojawiają się lipy - Tilia cordata.