W dalszym ciągu idąc pod górę przemieszczam się skrajem lasu i otwartej przestrzeni. Dominuje skrzyp - Equisetum telmateia.





Są dość okazałe dęby - Quercus robur.





Jest nerecznica - Dryopteris filix-mas.



Jest kruszyna - Frangula alnus.



Teraz pierwszy plan stanowią dęby - Quercus robur a dalszy brzozy - Betula pendula.



Oto jeden z dębów - Quercus robur.





Wchodzę pomiędzy brzozy - Betula pendula. Jest sporo krzewów i zielska.



Opuszczam prawą część doliny. W ekotonie pojawia się nawłoć - Solidago.



Są trawiaste przestrzenie i uprawiane pola uprawne. Widać zabudowania w osi ulicy Chorzyny.







Pomiędzy zarośla wciska się płat kukurydzy - Zea mays.





U szczytu tego pola pojawia się sporo ostrożnia - Cirsium oleraceum.





Wychodzę na drogę. Idę pośród leszczyn - Corylus avellana.



W runie trafiła się miodunka - Pulmonaria obscura.



Droga jest uczęszczana.





Ruszam nią na północ. Mijam derenia - Cornus sanguinea.



Mijam kalinę - Viburnum opulus.





Zerkam w niebo.





Idę dalej.



Mijam cykorię - Cichorium intybus.



Mijam tarninę - Prunus spinosa.





Na ich tle mocnym akcentem jest dereń - Cornus sanguinea.



Gnam na północ.





Zerkam na zachód.



Osiągam ulicę Chorzyny.



Jest tutaj stacja Ekstremalnej Drogi Krzyżowej.



Zerkam na wschód. Tę lipę - Tilia cordata uznaliśmy w 2019 roku za pomnik przyrody.



Idę na zachód.