Jestem teraz na łące. Spoglądam w górę. Gromadzące się czarne chmury są niepokojące. To ten etap wędrówki, kiedy powrót jest już niemożliwy.







Na polu uprawnym jest zespół trzech gatunków mchów.









Zbliżam się do mokradła. Zerkam w górę. Nie jest dobrze.



Jest tutaj skrzyp - Equisetum telmateia.





Jest krwawnica - Lythrum salicaria.



Jest kielisznik - Calystegia sepium.



Jest też podagrycznik - Aegopodium podagraria.



Ponownie zerkam w górę. Trochę się niepokoję.



Podążam do drugiej młaki. Jest koniczyna - Trifolium pratense.



Jest marchew - Daucus carota.





Pojawia się pewna ilość ostrożnia - Cirsium oleraceum.





Jest sit - Juncus inflexus.



Tutaj woda wyraźnie wypływa.



Występujący tutaj mech czeka na specjalistyczną diagnozę.







Tutaj stawiam na sitowie - Scirpus sylvaticus oraz turzyce - Carex. Towarzyszy im ostrożeń - Cirsium arvense.





Ponownie zerkam w górę. Jest malowniczo oraz groźnie.





Brnąc ku górze mijam marchew - Daucus carota.



Mijam przymiotno - Erigeron annuus.



Mijam komonicę - Lotus uliginosus.



Brnę ku górze.



Zauważam lebiodkę - Origanum vulgare.



Chmura wisi i grozi.



Wciąż zwracam uwagę na rośliny. Oto nawłoć - Solidago.







Oto groźne czarne chmury.





Dotarłem do kępy brzozy - Betula pendula.



Jestem na ulicy Chorzyny. Chmura cały czas wisi i grozi.





Zdążyłem jeszcze sfotografować barszcz - Heracleum sphondylium i odwiedzającego go palika - Tenthredo omissa.







I jeszcze chaber - Centaurea jacea.



A potem nastąpiło klasyczne oberwanie chmury w którym musiałem pokonać około kilometra otwartej przestrzeni.