Teraz udałem się do tytułowego miejsca. To część wąwozu ciągnącego się od ulicy Chorzyny po tytułowe Stawiki. Wiosną pokonałem go z góry na dół. W 2019 roku byłem tutaj od strony ulicy Stawiki, Teraz też idę z tej strony.









Okolica po lewej stronie drogi jest podmokła. Jest skrzyp - Equisetum telmateia.



Towarzyszy mu miskant - Miscanthus. Zapewne jest wyrzutkiem z ogrodu.







Oto płat skrzypu - Equisetum telmateia.



Jest lipa - Tilia cordata.



Jest wierzba - Salix alba.



Jest sitowie - Scirpus sylvaticus.



Jest groszek - Lathyrus pratensis i przytulia - Galium aparine.



Jest wierzba - Salix viminalis.



W obrębie lasu znajduje się półotwarta przestrzeń.



Nad strugą wyrasta knieć błotna - Caltha palustris.



Wchodzę do części lasu znajdującego się po prawej stronie otwartej przestrzeni.



W runie znajdują się płaty miodunki - Pulmonaria obscura.





Jest lipa - Tilia cordata.



Towarzyszy jej okazała czereśnia - Cerasus avium.







Jest sporo kokoryczki - Polygonatum.



W tej okolicy w 2019 roku natrafiliśmy na kruszczyka - Epipactis. Teraz nie udało się. Są za to nerecznica - Dryopteris filix-mas oraz wietlica - Athyrium filix-femina.













Jest turzyca - Carex remota.





Jest okazała lipa - Tilia otoczona przez czeremchy - Padus avium.









Oto kępa czeremchy - Padus avium.



Oto kolejna czereśnia - Cerasus avium.



Według urządzenia GPS kruszczyk - Epipactis był dokładnie tutaj.



To skraj otwartej przestrzeni a w rzeczywistości obfitego w wodę źródliska.





Jestem w lesie po drugiej stronie młaki.







Stromy stok porastają paprocie.



Jest kosmatka - Luzula pilosa.



Dominuje wietlica - Athyrium filix-femina.



Jest sporo drzew liściastych.



Jest nerecznica - Dryopteris filix-mas.



Opuszczam las zerkając na północ od drogi.