Wędrując dalej natrafiam na mszar.



W długiej sesji zdjęciowej rozpoznaje dwa gatunki. Dominuje merzyk groblowy - Mnium hornum. Towarzyszy mu żurawiec falisty - Atrichum undulatum.











Kwitnie czeremcha zwyczajna - Padus avium.



Pod nią w głębokim kanionie skrywa się potok.





W drzewostanie rządzi olsza czarna - Alnus glutinosa.



Oddalam się od głównej strugi. Przekraczam mokradło, zapewne boczne źródło.





Na mokradłem leży powalona topola osika - Populus tremula. Wyrastają na niej porosty.





Jest złotorost ścienny - Xanthoria parietina.



Jest obrost wzniesiony - Physcia adscendens.







Jest jeszcze grzyb rozszczepka pospolita - Schizophyllum commune.



Na mokradle jest sporo kozłka całolistnego - Valeriana simplicifolia.





Przekraczam boczną strugę. Póki co szalu nie ma, znaczy się mamy standardowy zestaw gatunków.







Idąc dalej zbliżam się do głównego nurtu potoku.



Główna struga jest w tej okolicy bardzo aktywna, niszcząca swoje brzegi,





Te w końcu zarastają. Dominują czeremcha zwyczajna - Padus avium i dziki bez czarny - Sambucus nigra.

Oto kolejna skrywająca się w zaroślach dolina erozyjna. To zapewne skutek spływu powierzchniowego.









Nad tą szeroką doliną leży powalone drzewo.



Jest nerecznica samcza - Dryopteris filix-mas.



Blisko krawędzi doliny pojawia się więcej takich zarośniętych rynien erozyjnych.





Teraz idę po dość płaskiej powierzchni porośniętej przez turzycę drżączkowatą - Carex brizoides.







Zerkam w głąb doliny. Tam także pojawiają się płaty turzycy drżączkowatej - Carex brizoides.





Wychodzę na skraj doliny i uprawianego pola uprawnego. Na wprost widać cypel lasu odległy o nieco ponad 400 metrów od trójstyku strug składających się na potok.



Dalej na horyzoncie majaczy zasadniczy kompleks leśny..



Aby przyspieszyć omijam wspomniany cypel lasu.







Na jego wierzchołku zaznacza się wysięk wody, tak jakby strefa zasilania źródła.



Wierzchołek cypla porastają brzozy brodawkowate - Betula pendula.



Teraz nader szybko postanowiłem przejść do południowo-zachodniego skraju największego płatu lasu.





Idąc jego skrajem zauważam, że porasta on sporą dolinę.





Jest tam sporo brzóz brodawkowatych - Betula pendula.









Zerkam za siebie. Za polem widać dopiero co penetrowaną dolinę.



Idę dalej. Do skraju lasu mam jeszcze spory kawałek.