Kontynuuję wędrówkę. Wciąż jestem w obrębie lasu porastającego oba brzegi Mogiłki. Na początku wierzba - Salix.



Są chaszcze.





Trafiła się miodunka ćma - Pulmonaria obscura.



Oto kolejna sterana życiem wierzba - Salix.



Teraz Mogiłka skrywa się pod gęstymi gałązkami.





Woda stoi.



Oto kolejna gęstwina.



Oto kolejna sterana życiem wierzba - Salix.



W okolicy kwitnie śliwa tarnina - Prunus spinosa.





A rzeka za sprawą bobrów po prostu stoi.





Idąc dalej osiągam kolejną tamę bobrową.





Oto ona z bardzo bliska.





Idąc dalej mijam zarośla czeremchy zwyczajnej - Padus avium.



Mijam steraną życiem wierzbę - Salix.



Powoli opuszczam las.



Zauważam norę bobra.



Teraz Mogiłka płynie. W nurcie spoczywa opona.

Teraz otwarta przestrzeń znajduje się po obu stronach rzeki.



Idąc dalej mijam kolejny mech z rodzaju Orthotrichum. Czapeczki są wyraźnie owłosione.



Oto kolejna tama bobrowa.









Okolicę przecina linia energetyczna.



Oto kolejny widok rzeki jako takiej.



W okolicy znajduje się plantacja wierzby energetycznej.



Pomiędzy rzeką a plantacją wyrasta śliwa tarnina - Prunus spinosa.





Na jej gałązkach wyrasta pustułka pęcherzykowata - Hypogymnia physodes.





Jedna z tutejszych okazałych wierzb - Salix została wycięta.



Idę dalej przedzierając się przez zarośla.



Natrafiam na kolejną tamę bobrową.









Mijam kolejną kwitnącą śliwę tarninę - Prunus spinosa.



Oto kolejna tama bobrowa.



Na gałązkach pobliskich drzew wyrastają pustułka pęcherzykowata - Hypogymnia physodes oraz tarczownica bruzdkowana - Parmelia sulcata.



Mogiłka stoi. W okolicy kwitnie śliwa tarnina - Prunus spinosa.



Rudym mchem może być korowiec wielozarodnikowy - Pylaisia polyantha.





Dalszą drogę zastawiła gęstwa krzewów ze sporym udziałem porośniętej porostami śliwy tarniny - Prunus spinosa.

Orthotrichum, możliwy O.affine?. Czepki u tego mogą być nagie lub owłosione. Za ok.miesiąc byłoby więcej widać, gdy gdzieś pozostanie jeszcze jakiś czepek, a puszki pokażą ozębnię i ich bruzdowanie. W wielu wypadkach nie uda się taką metodą obserwcji dojść do finału. Oznaczanie mchów za pomocą mikroskopu jest o wiele pewniejsze i szybsze.

Dzięki za sugestię. Teraz zamieszczając tego rodzaju zdjęcia typuję okolice, które właśnie za miesiąc będę ponownie penetrował i wtedy nawet pozyskiwał okazy do zielnika.