W tym momencie wędruję wzdłuż odcinka Mogiłki, gdzie od północy z zaroślami graniczy plantacja wikliny. Wciąż znajduję się w obrębie lasu wyrastającego na obu brzegach. Widoczna ścieżka może być szlakiem wędrówki bobrów.



Bliżej rzeki wyrastają czeremchy zwyczajne - Padus avium.





Oto rzeka jako taka. Większa partia lasu znajduje się na jej prawym brzegu.





Oto omszała gałąź dominującego drzewa.



Jest na niej tarczownica bruzdkowana - Parmelia sulcata.



Są kępki mchów. Tutaj stawiam na Orthotrichum. Jest jeszcze coś drugiego ze sporogonami.







Mijam kolejne czeremchy zwyczajne - Padus avium.





Rzeka płynie w pogłębionym korycie.





Teraz spotykam dziki bez czarny - Sambucus nigra z intrygującym życiem zewnętrznym.



Jest złotorost ścienny - Xanthoria parietina.



Są kępki mchu. I tutaj stawiam raczej na Orthotrichum.







A rzeka po prostu czasem płynie.





Niekiedy stoi za sprawą małej retencji realizowanej przez bobry.



Tędy te zwierzęta wędrują na pobliską plantację wikliny.

Oto tama bobrowa z bliska.



Sąsiaduje z nią stanowisko "Kultury Skawińskiej". Zapewne da się je datować na okres sprzed 1 lipca 2013 roku.





Oto mała retencja stworzona przez bobry.





Teraz obserwują partię drzewostanu z dominującą wierzbą - Salix.



W runie pojawiają się miodunka ćma - Pulmonaria obscura oraz kopytnik pospolity - Asarum europaeum.



Oto kolejny fragment małej bobrowej retencji.



W zaroślach zauważam derenia świdwę - Cornus sanguinea.





A rzeka po prostu stoi.





Jest jakieś boczne źródło.



Jest coś w rodzaju osuwiska. Póki co zagrożenia powodziowego nie dostrzegam.





Są czeremcha zwyczajna - Padus avium oraz dziki bez czarny - Sambucus nigra z bogatym życiem zewnętrznym.





Jest kolejna tama bobrowa.



Są ruiny i struga przepływająca przez nie.





Oto sterana wierzba - Salix.



Oto kolejne stanowisko "Kultury Skawińskiej".





I tak dotarłem do miejsca, gdzie nad rzeką pojawiła się czeremcha amerykańska - Padus serotina.

Mech ze sporogonami razem z Orthotrichum to najpewniej Pylaisia polyantha. Co do Orthotrichum, to kilka charakterystycznych ze zdj.można rozpoznać mając zdjęcia z różnych okresów rozwoju danego gat. (m.innymi wysokość mchu i jego kolor, kształt listków, wygląd zarodni, czepka, ozębni,u niektórych rozmnóżki czy chwytniki itp.).

Zapewne dla Orthotrichum konieczne będzie badanie realnego okazu przez briologa. Zbiory przewiduję w drugim lub trzecim terminie wizyt w tych samych miejscach.