Teraz ruszam w górę idąc w osi cieku który ostatecznie poprowadzi mnie do Magicznej Ostoi. W drugiej części przeszedłem około 200 metrów. Osiągnąłem rejon pola uprawnego, który stał się obszarem zabudowanym. Na południe od niego znajduje się niewielki lasek. Na zachód podmokła łąka.



W tym rejonie trafił się piżmaczek wiosenny - Adoxa moschatelina. Uczyniłem go bohaterem długiej sesji zdjęciowej.













Teraz zatrzymam się tutaj na dłużej. Wyraźnie widać, że w olszynce osłaniającej osiedle od południa istnieje bardzo aktywne źródło, wręcz wywierzysko.



Cała okolica to mokradło porośnięte ziołoroślami. Tutaj także pojawiają się niewielkie strugi.





Dominuje knieć błotna - Caltha palustris w towarzystwie rzeżuchy - Cardamine.



Jest sporo sitowia leśnego - Scirpus sylvaticus.



Ruszam dalej.



Przedzieram się przez gęste drzewa i krzewy na prawym brzegu. Stok wąwozu jest bardzo stromy.





Pokrywają one niewielką ale obfitą młakę.





To końcówka bocznej dolinki z mało wydajną strugą.





Tutaj natrafiłem na taką hubę.





Oto rejon źródła cieku biorącego początek z tej dolinki.



Ruszam dalej. Teraz w drzewostanie pojawia się świerk pospolity - Picea abies. Poza tym wyraźnie widać, że prawy brzeg jest bardzo łagodny.



Tutaj wyraźnie widać jaki jest skład drzewostanu. Między innymi są dąb szypułkowy - Quercus robur i buk zwyczajny - Fagus sylvatica.



Schodzę nad strugę, która tutaj wije się łagodnie.



Zerkając w kierunku krawędzi lasu zwracam uwagę na dęba szypułkowego - Quercus robur. Za nim skrywa się świerk pospolity - Picea abies.

Idąc dalej mijam graba pospolitego - Carpinus betulus.





Drzew tego gatunku jest tutaj sporo.



Struga płynie rozlewając się szeroko.



Jest także efekt odbicia.



Jest dość typowy klon jawor - Acer pseudoplatanus.



Tutaj na korzeniach drzew wyrasta kolejny ciekawy mech. Nieśmiało stawiam na Mnium hornum.







Teraz rzeka płynie po równinie. Wyraźnie widać że jest dość wyrywna i że ochoczo wcina się w podłoże.







Z kolei na prawym brzegu w pewnym oddaleniu od wody rozwija się las w typie gradu.





Roślin zielnych jest niewiele, ale trafiła się kokorycz pełna - Corydalis solida.



Trafiła się niewielka kaskada z licznymi gałęziami i konarami. Na gałęziach są resztki lodu. Po prostu powiało chłodem.





Powyżej struga jest szeroka i łagodna.



Przekraczam powaloną brzozę brodawkowatą - Betula pendula.



Tutaj wyraźnie widać, że struga ochoczo wcina się w podłoże. Ta równina to dawne namulisko.



Nad strugą wyrastają dęby szypułkowe - Quercus robur.



Są brzozy brodawkowate - Betula pendula.



Oto jeden z tutejszych bardzo okazałych jak tę okolicę dębów szypułkowych - Quercus robur.





Oto bardzo dziki odcinek doliny strugi.



Tutaj z brzegu sączy się woda. Znaczy się mamy źródło stokowe.



Tak wygląda misa źródłowa.



Powyżej wyrastają dąb szypułkowy - Quercus robur oraz grab zwyczajny - Carpinus betulus.

Mnium hornum może tak wyglądać, gdy jest młody. Często tak gęsto rośnie, póżniej będzie ciemno zielony,czasem z brązowawym odcieniem.

Dzięki.