Dopiero co wycięto las przy ulicy Wojska Polskiego. To teren pod magiczną Izerę. Chcieliśmy się przejść po tym terenie, ale formalnie okazało się to niemożliwe. Dlatego wybraliśmy spacer z biegiem rzeki zwanej Żeleźnica. Na początku spacer po zachodniej stronie drogi. Tak to wygląda teraz. Przemieszczamy się od torowiska ku ulicy Wojska Polskiego.









Zbliżamy się do ulicy Wojska Polskiego. Po drodze natrafiamy na przydrożne śmietnisko.



Przekraczamy ulicę Wojska Polskiego. Zaczyna się właściwa wędrówka. To wschodnia strona rzeki. Do celu zostało około 650 metrów. Wkraczamy w zarośla. Była cienka ścieżka.



Mijamy rozszczepkę pospolitą - Schizophyllum commune.





Zauważamy tarczownicę bruzdkowaną - Parmelia sulcata.



Oto Żeleźnica jako taka wpuszczona w kanał. Po bokach rosną zielone trawy.



Trafiła się powalona topola - Populus. Na jej pniu wyrasta wrośniak szorstki - Trametes hirsuta.



Kolejnym gatunkiem jest chrząstkoskórnik purpurowy - Chondrostereum purpureum.



Kończy się zieleń na brzegach Żeleźnicy.



Przekraczamy omszałe kłody.



Zerkamy na rudą wodę.



Mijamy grupę żurawca falistego - Atrichum undulatum.





I znowu rzeka jako taka.





Trafił się ślad obecności obdzieraczy kabli.



Rzeka jest po prostu wpuszczona w kanał.



Trafiły się opony.



Zarośla wzdłuż brzegu się zagęszczają. Drogę zagradza powalona brzoza brodawkowata - Betula pendula.





Z ziemi wychodzi pokrzywa - Urtica dioica.



Zerkamy za siebie.



Oto widziana wcześniej powalona brzoza brzoza brodawkowata - Betula pendula.

Ruszamy dalej. Zarośla się zagęszczają.



Zauważamy gałązki opanowane przez gruzełka cynobrowego - Nectria cinnabarina.



Idziemy dalej.



Mijamy dęba szypułkowego - Quercus robur.



Oto kolejna gęstwina.



Docieramy do miejsca, gdzie sztuczne koryto zostało zatamowane, ale zarazem skierowane bardziej na południowy wschód.





Idziemy dalej z biegiem Żeleźnicy. Natrafiamy na kolejne opony.



Żeleźnica płynie sobie w głębszym wykopie. Na lewym brzegu mamy mnóstwo martwego drewna czeremchy - Padus avium.





W tej okolicy trafiła się tarczownica bruzdkowana - Parmelia sulcata. Porost zdaje się wytwarzać urwistki.







Dalej jest sporo martwego drewna czeremchy zwyczajnej - Padus avium.





Oto kolejne nagromadzenie martwego, omszałego drewna liściastego.



Teraz postanowiliśmy oddalić się od brzegu aby wybrać dogodniejszą trasę. Na początku mamy sporo brzozy brodawkowatej - Betula pendula.





Oto kolejna partia drzewostanu z czeremchą zwyczajną - Padus avium.



Mijamy kolejne brzozy brodawkowate - Betula pendula. Drugie drzewo ma sporą czeczotę.





Na zdjęciu widać trudne do uniknięcia efekty wysokiej wilgotności powietrza.



Przekraczamy zgrupowanie sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris.



Dotarliśmy do otwartej przestrzeni pod linią energetyczną. Oto takie sobie znalezisko.





Jest też coś z kategorii budują, remontują, urządzają. Oczywiście mieszkańcy pobliskiego Wysokiego Brzegu nie mają z tym nic wspólnego.



Las na przeważającym obszarze jest czysty.



W końcu tego odcinka zwracam uwagę na purchawkę - Lycoperdon.