Wchodzimy w głąb obszernej niecki wyrobiska. Teren jest zalesiony. Dołem płyną strumienie.







Idąc dalej zauważamy schron przypominający kochbunkier.







Oto bardziej otwarta przestrzeń.



Na jednym z powalonych drzew wyrasta czyreń - Phellinus.



Powalone drzewa stopniowo się rozkładają.





Oto dopiero co złamane drzewo.





W dalszej części wyrobiska pojawia się sporo dzikiego bzu czarnego - Sambucus nigra.





Oto powalona olsza - Alnus z owocnikami pniarka obrzeżonego - Fomitopsis pinicola.







Osiągamy północną krawędź wyrobiska. Ruszamy na górę.





Tutaj także wyrasta sporo dzikiego bzu czarnego - Sambucus nigra.



Oto dziwnie złamane drzewo.



Oto turzyca leśna - Carex sylvatica.



Przedzieramy się przez anonimowy gąszcz.



Oto brzoza brodawkowata - Betula pendula która początkowo przegrywając ostatecznie wygrała z grawitacją.



Osiągamy krawędź wyrobiska. Zerkamy za siebie.

Po wyjściu nad północną krawędź wyrobiska zauważyliśmy powaloną leszczynę - Corylus avellana. Jej rozluźnione kotki obficie pyliły.









Przyglądamy się ściółce. Dominuje klon jawor - Acer pseudoplatanus. Domieszkę stanowi buk pospolity - Fagus sylvatica.



Idąc dalej zorientowaliśmy się, że teren powyżej krawędzi jest urozmaicony.



Na razie wędrujemy po tym poziomie. Tutaj zauważamy zbiorniki wodne na krawędzi właściwego wyrobiska.





W tej okolicy na pniu martwego drzewa zauważamy skórnika - Stereum. Wiele wskazuje na to że jest to Plicaturopsis crispa.





Oto kolejne akweny nad krawędzią głównego wyrobiska.





Idziemy dalej. Teren jest urozmaicony.



Tutaj na pniu martwej topoli osiki zauważam grubą tapetę, powłocznicę - Peniophora. To może być Peniophora violaceolivida. Nie wykluczony Stereum rugosum.





Idziemy dalej przechodząc bardzo urozmaicony teren.





W końcu musieliśmy wyjść na wyższy poziom. Teraz w drzewostanie dominuje buk pospolity - Fagus sylvatica.





Trafiła się brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Jest co nieco dębu czerwonego - Quercus rubra.





Idziemy dalej.



Tutaj natrafiliśmy na kępę drzew grabu zwyczajnego - Carpinus betulus. Pięć pni jest żywych, jeden martwy.





Tuż przed drogą ku której dążyliśmy trafił się dąb szypułkowy - Quercus robur.

Ten skórnik z drugiej części reportażu, to na moje oko zwiędnięte Plicaturopsis crispa. A ta powłocznica to raczej Stereum rugosum.

Dzięki za obejrzenie i uwagę. Już poprawiam.