Opuszczamy Markową Skałę. Ruszamy na południe.







Po przejściu nieco ponad 450 metrów osiągamy niewielki zagajnik.



Aby dojść do skałki Racuch schodzimy z drogi i klucząc pomiędzy uprawnymi polami uprawnymi idziemy w kierunku południowo zachodnim.







Racuch skrywa się za drzewami.





Skała nie sprawia imponującego wrażenia.



Skała jest blisko, coraz bliżej.







Wchodzimy na skałkę.



Zerkamy w dół. Tradycyjnie zachodnia ściana jest przepaścią.



Dalej na zachód ciągną się uprawiane pola uprawne. Przecina je Droga Gminna Wewnętrzna.



Tak jak wszędzie wapień porastają szare i żółte porosty skorupiaste.





Jest tam także misecznica. Stawiam na Lecanora muralis.



Będąc na krawędzi trzeba zachować należytą ostrożność bo przepaść jest ogromna.



Czas na zieleninę. Oto rozchodnik ostry - Sedum acre.



Oto krwiściąg mniejszy - Sanguisorba minor.



I ponowne spojrzenie w dół.



Ten mech to moim zdaniem szurpek - Ortotrichum anomalum.





Oto inny żółty skorupiasty porost.



I jeszcze jedno spojrzenie na zachód. Są uprawiane pola uprawne. A za nimi i za wsią widać Powroźnikową Skałę.

Schodzimy w dół obchodząc skałkę od północy.







Skałka jak skałka. Jest też młody dąb szypułkowy - Quercus robur.



U podnóża skałki wyrasta pewna ilość brzóz brodawkowatych - Betula pendula.



Tak skałka wygląda z boku.



Widok przesłania róża dzika - Rosa canina.



Oto imponująca, stroma, zachodnia ściana skałki.





Ponownie zerkamy na zachód. Tutaj zwraca uwagę sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.



Oto fragment drogi biegnącej na południe od skałki. Za nią znajduje się kolejna grupa skałek.



Idąc dalej w zaroślach przy drodze znajdujemy artefakty z kategorii budują, remontują, urządzają.





Z kolei na gałązce krzewu mamy dwa porosty i szurpka - Orthotrichum. Żółty porost to Xanthoria parietina, szary to Physcia adscendens.



Ruszamy w kierunku wsi. Oto okazała wierzba krucha - Salix fragilis.







Ponownie zerkamy za siebie.



Gnamy w kierunku wsi.





Oto panorama Racławic i pasma chmur nad wsią.



Idąc dalej mijamy przydrożną kapliczkę.



Zerkamy za siebie. Oto ostatnie spojrzenie na skałę Racuch.



Schodzimy do wsi.







W zaroślach pojawia się przymiotno białe - Erigeron annuus.



W obrębie wsi natrafiam na miodunkę - Pulmonaria saccharata.



I w końcu docieramy do kościoła zamykając pętlę.